11 Mijn reis 24 dec. 2016 tm. 9 jan. 2017

Vandaag is het maandag 9 januari en het is mijn laatste dag in Adelaide in het huis van Alana. Morgenvroeg vertrek ik per bus naar Mount Gambier zuidelijk van Adelaide, (8 uren met de bus). Pat brengt me naar het centrale busstation in de stad.
Dus vandaag wordt een wasdag, bed verschonen en mijn kleding wassen, het huis stofzuigen en een beetje schoonmaken. Ik heb alles wat ik aan bederfelijke etenswaren in de koelkast had, opgebruikt, voor morgenochtend is er nog fruit voor het ontbijt.

Dit is de eerste keer dat ik zo lang op één adres ben gebleven. Van 13 december tot 27 december mèt Alana en toen zij op reis ging, was ik alleen in haar huis, dus tot 10 januari, dat maakt het bijna een maand. Dat klinkt misschien saai, maar dat is het niet, want ik heb zoveel lieve (5W) mensen leren kennen en zoveel dingen samen met anderen ondernomen, dat het echt niet saai was. Maar toch had ik na drie weken steeds meer het gevoel: ik wil verder, meer zien van dit grote land.

De contacten met Helpx en Workaway verlopen dit jaar anders dan de vorige keer toen ik in Australië was. Het is nu in Adelaide twee keer gebeurd dat ik eerst gevraagd wordt om te komen werken en dat er een week of zo later een mail of telefoontje komt dat het niet doorgaat, ook gebeurt het dat mensen laten weten dat hun situatie verandert is en dat ze dus geen helpers nemen op dit ogenblik. Dat snap ik niet: waarom veranderen ze hun aanvraag op de site niet, er staan veel mogelijkheden om aan te geven dat je een bepaalde tijd niemand kunt hebben. Nou heb ik gezocht en dacht iets leuks gevonden te hebben en dan wordt het afgebeld. Of het antwoord van de werkgever duurt zo lang, dat ik ondertussen al iets anders gepland en geboekt heb en daarom af moet bellen. Als je reist is het zo anders dan wanneer je thuis bent. Normaal gesproken kun of wil je niet heel erg lang ergens blijven, dus je moet vooruit plannen.
Nu ga ik dus naar Mount Gambier, waar het koeler is dan Adelaide! Hieronder zal ik een kort overzicht geven van wat ik zoal vanaf 24 december in Adelaide beleefd heb.

Op 24 dec heb ik met Alana een boottocht, met lunch, in de haven gemaakt om dolfijnen te zien, ik zag de rug van eentje! Dus nu heb ik niet alleen de rug van een walvis gezien maar ook van een dolfijn. Misschien lukt het nog om vóór ik naar huis kom, een van deze dieren echt te zien en niet alleen een stukje, ik blijf proberen!

Op eerste kerstdag geen sneeuw of kou maar 41 graden en een hittegolf van een aantal dagen. We hebben bij Margret (zij heeft airco!) een lekkere kerst lunch gegeten en een heel relaxte dag doorgebracht met Jan (vriendin van Margret) en Alana. Daarna zijn Alana en ik naar het strand gereden en hebben we in zee een beetje verkoeling gezocht.

Op tweede kerstdag was het 'maar' 30 graden en het regende, wat erg lekker is als het zo warm is. Voor mij was het een rustdag, maar Alana moest haar spullen bij elkaar pakken, ze gaat morgenvroeg met 3 vriendinnen met de auto naar Sydney om het vuurwerk te zien en te kamperen op een klein eilandje. Twee van de dames kwam om 18 uur en samen werd de auto ingepakt. Ze gaan met één auto, twee tenten en wat je verder nog nodig hebt om te kamperen. Dus er mocht zo weinig mogelijk mee.

Op 27 december 's morgens neem ik afscheid van Alana en om 10 uur komt Cathy en haalt me op voor een dagje Hahndorf. Omdat een deel van Münster Handorf heet, wilde ik dit stadje graag zien. Wat ik niet wist: het is helemaal ingericht op toeristen. Er zijn Duitse winkels en kroegen. Het regende de hele dag, maar niet met stromen dus het was goed te doen met een paraplu.
Op Mount Lofty, een uitkijkpunt, zag ik dat Adelaide een vlakte is met aan een kant de zee en aan de andere kant heuvels. Het is een verrassend gezicht zo'n plat vlak, echt anders dan wat ik verwachtte te zien.
's avonds regende en stormde het heel erg. Er rammelde van alles en omdat het de eerste nacht alleen in een vreemd huis was, ben ik een paar keer opgestaan om te kijken of alles nog dicht was en vast zat. De ramen had ik open want de warmte was nog steeds in het huis, maar die heb ik snel dicht gemaakt. Buiten rolde er van alles over de straat, maar ik dacht: dat zal wel goed zijn, ik zie morgen wel wat het is. De volgende dag hoorde ik dat er 60 mm. regen gevallen was! Dus even een dag geen bloemen water geven buiten!

Op 28 december neemt Cathy me mee naar de Aldi in een groot winkelcentrum, daarna hebben we koffie gedronken bij Margret.

Op 29 december is het weer 30 graden en droog en ben ik met de bus naar de stad gegaan en heb de Japanse tuin bezichtigd. Erg mooi, maar veel kleiner dan wat ik verwachtte. Na de gigantische botanische tuin van Adelaide, zijn eigenlijk alle andere tuinen klein!
Dichtbij was een boekhandel met fijne rustige muziek en airco, dus daar ben ik minstens een uur geweest en heb veel boeken bekeken en een boek van Paul Coelho gekocht. Van een goede vriend heb ik een stick met heel veel ebooks gekregen, dus ik lees heel veel op de iPad, maar het is ook fijn een echt boek vast te houden en te lezen.
Toen dacht ik: als ik toch in de stad ben, ga ik naar het treinstation om informatie te halen over reizen met de trein. Waar ik niet meer aan gedacht had: in Australië kun je op de meeste stations géén kaartjes kopen of informatie over treinen krijgen, wel over de stadsbussen. Voor treininformatie en tickets moet je meestal naar een reisbureau.

Op 30 december bracht Heather mij een boek over het lot van Duitse mannen in Australië tijdens de eerste wereldoorlog. Ze werden geïnterneerd in concentratiekampen, nooit geweten, het was een erg interessant boek met heel veel foto's, gemaakt door een Duitse fotograaf die ook vastzat, omdat hij voor een opdracht in Australië aan het werk was toen de oorlog uitbrak. Niet zulke erge kampen zoals in Duitsland, maar toch... mannen die in Australië geboren waren en nooit in Duitsland geweest waren, werden vastgezet en de bemanning van alle schepen die in de havens van Australië waren. Die schepen werden geconfiskeerd en door de Australiërs gebruikt. De politici waren er van overtuigd dat de nazies van plan waren Australië te bezetten en het zou gaan heten: New Germany.

Op 31 december, oudjaar, zijn we met z'n vieren wezen eten bij in Indiaas restaurant.
En toen ik thuiskwam was ik zo moe, dat ik om half elf naar bed ben gegaan en ik heb vast geslapen tot om 12 uur Dick me wakker belde om gelukkig nieuwjaar te wensen.
Ook speciaal, ik had 9 1/2 uur eerder 2017 dan Nederland en ik sliep!

Op 1 januari nam Heather me mee een kerkdienst van een baptisten gemeente. Iets heel anders dan een katholieke kerk, een belevenis met een band die muziek maakte, veel zingen, hele grote video schermen met de tekst van de liederen en kinderen die een plek hadden om te spelen binnen en buiten en geanimeerde gesprekken na de dienst bij een kopje koffie.
Daarna een picknick lunch en verder naar de Barossa, een mooie streek met veel wijngaarden en geweldige uitzichten. Heathers voorouders komen daar vandaan en we hebben huizen en graven gezien van haar voorouders. En 's avonds hebben we lekker gegeten in een restaurant in Nurioota. (Ja, er zijn wat erg vreemde plaatsnamen, maar dat zijn meestal de namen die de oorspronkelijke bewoners van Australië, de Aboriginals, hadden voor dat gebied).

Op 2 januari ben ik uitgenodigd voor een lunch bij Denise en daar heb ik weer 5 nieuwe dames leren kennen. Erg gezellig en Denise gaat morgen met mij, met de bus want haar auto is in de garage, naar Adelaide om weer nieuwe dingen te zien. Eigenlijk wordt ik elke keer gehaald en gebracht door iemand, omdat de afstanden hier echt anders zijn dan bij ons, en fietsen zie je hier bijna niet.

Op 3 januari met de bus en een keer overstappen naar een groot winkelcentrum waar ik Denise tref. Zij laat me een hele grote tweedehands winkel zien en daarna nemen we de bus naar stad waar we verschillende galeries bezoeken en ook winkels waar ze kunst of gewoon zelfgemaakte spullen verkopen. Erg leuk, maar ook vermoeiend, want we hebben heel veel gelopen en dat wordt voor mij toch echt steeds lastiger. Mijn benen waren van lood tegen de avond. Maar het was een geweldige dag.
De domper kwam 's avonds: een mail van het helpx adres: er is een andere helper, dus je kunt niet komen vrijdag. Tegelijk echter een uitnodiging om bij een workaway adres te komen werken! Ik heb beide gebeld en de eerste zei dat hij dacht dat het weer te heet zou zijn voor mij en dat er een andere helper gekomen was, de tweede was erg onduidelijk maar zei dat ik maandag zou kunnen beginnen.
Ook kwam er een telefoontje van Sue (5W) die ik een week eerder geschreven had, ze wilde me mee uit nemen, maar toen we probeerden een datum en/of tijd te vinden, lukte het niet. Jammer.

Op 4 januari was ik al erg vroeg wakker, en heb alle ramen en deuren opgezet, zodat het zou afkoelen binnen. Toen heb ik nog wat geslapen. Zelf dacht ik een uurtje of zo, maar de klok vertelde me dat het na 12 uur was! Ik moet dus echt rust nodig gehad hebben na die lange dag gisteren.
Toen ik de slaapkamerdeur opende, liep ik tegen een muur van warmte op, de temperatuur buiten (en dus ook binnen) was in een keer gestegen tot 34 graden en nu had ik een warm huis, maar was wel uitgerust.
's avonds naar een pub voor een diner met 5W dames. Het zouden er 4 zijn, dus een tafeltje voor vier, toen kwam er een extra dus een andere tafel en daarna kwamen er nog 2 dus weer een andere tafel. Erg gezellig en geanimeerde gesprekken. Er waren kortingsbonnen zodat we twee maaltijden hadden voor de prijs van een, dus het was niet zo duur.
In Australië krijg je bijna altijd een fles gewoon kraanwater en glazen als je ergens gaat eten.
Op 4 januari begon er officieel weer een hittegolf. De temperatuur komt dan boven de 40 graden en in huis wordt het ongeveer 35 en 's nachts koelt het op sommige dagen niet verder af dan tot 30 graden.

Op 5 januari ga ik 's middags met Pat naar de film. Lekker koel binnen!
De film is leuk, hij heet Red Dog, true blue. Het verhaal gaat over de eerste levensjaren van Red Dog, die een heel beroemde hond is in West Australië (met een standbeeld), er is een boek over geschreven en dat boek heb ik toevallig een paar weken geleden gelezen, de eerste film over Red dog heb ik jaren geleden een keer op tv gezien.

Op 6 januari met de bus naar een groot winkelcentrum want: de bus is koel en het winkelcentrum ook! 's avonds een etentje (iedereen neemt iets te eten mee) bij Cathy en we zijn met z'n twaalven. Tien Adelaide dames en Leslie (Fluffy) uit London die twee nachten bij Cathy logeert en Janene uit Hobart Tasmanië, (een leuke verrassing voor mij want bij haar heb ik een paar weken gelogeerd in 2010). Cathy heeft airco in haar woonkamer en dat was erg prettig!
Er komt die avond een sms van de workaway host: hij gaat volgende week zelf ergens een klus doen, dus ik kan niet komen! Als ik thuis ben, heb ik drie andere adressen aangeschreven. Eentje reageerde binnen een uur: ze kon op dit moment niemand hebben.

Op zaterdag 7 januari haalt Denise me op en gaan we naar een tuincentrum in een nationaal park. Het is nog steeds erg warm, maar de auto is lekker koel. Daarna naar een wijk van Adelaide die Stirling heet en eruit ziet als een klein Engels dorpje met heel veel bloeiende bloemen en kleine huisjes.
Denise brengt me naar Pat, die me uitgenodigd heeft om bij haar te komen eten. Ik vertelde haar van de afzeggingen van de werkplekken en mijn plan om naar Mount Gambier te gaan. Een eenpersoons kamer in een hostel kost daar meer dan $ 100,--. Haar reactie: dat is teveel, ik bel wel een vriendin daar, want ik heb er jarenlang gewoond. Vriendin een was niet thuis, maar vriendin twee zei dat ik welkom was voor een paar dagen! Ik ga dus dinsdagochtend voor een paar dagen logeren bij Maxine Shepherd, die ik nog nooit gezien heb en die ook geen lid is van 5W.
Thuis meteen een busticket gekocht. En Pat bood ook aan me naar het busstation te brengen, dus ik hoef niet met de stadsbus en een stuk met de koffer te lopen. En zoals dat vaak gaat tijdens deze reis, daarna kwam er een mail van een workaway host: je bent welkom volgende week om te komen werken. Die moest ik dus afbellen, want nu had ik al afspraken gemaakt.

Elke avond heb ik alles opengezet in huis en de achterdeur 's nachts open gelaten om het een beetje te laten afkoelen. Ze hebben hier over het algemeen dubbele deuren: stabiele hordeuren met slot en een gewone deur, dus je kunt de gewone deur open laten staan en toch de deur op slot hebben en dat is wel praktisch.

Gisteren, 8 januari, kwam Denise me om half elf halen en zijn we naar Port Adelaide geweest naar een grote markthal en daarna naar het scheepvaartmuseum, met een nagebouwd oud schip, waar je in kon en veel andere informatie. Leuk en gezellig.

En nu is het dus mijn laatste dag hier en dus dacht ik: eerst maar schrijven want straks komen er weer allerlei nieuwe dingen op me af en dan wordt het echt teveel voor één verslag.

Lieve mensen, dit was het voor deze keer, alle goeds en tot volgende keer.

Groetjes, Erica