16 Mijn reis van 2 tot en met 10 maart 2017
Door: Erica Menting
Blijf op de hoogte en volg Erica
26 Maart 2017 | Australië, Perth
Op donderdag 2 maart ben ik in Fremantle naar een schoonheidsspecialiste geweest en daarna heb ik een bezoek gebracht aan de oude gevangenis. In de gevangenis heb ik een interessante, beklemmende, rondleiding gehad.
Op 3 maart haalt Cath me na de middag op en brengt me naar oom Dann en tante Leeza in Safety Bay. Twee mensen op leeftijd die ik al eerder ontmoet had en die er op drongen dat ik ook bij hun zou logeren. Leeza komt oorspronkelijk uit Nederland en spreekt nog wat Brabants. Oom Dan had de fietsband van een kleine damesfiets voor me opgepompt en de fietshelm klaargelegd. Een helm is verplicht, anders mag je niet fietsen. Het was een raar gevoel: een kleine fiets, dus gelijk met de voeten aan de grond en ook nog een helm op mijn hoofd. Maar ja, fietsen is altijd wel fijn en geeft een gevoel van vrijheid, vooral fietsen langs de oceaan.
Er werd lekker voor me gekookt en we aten zelfs twee dagen achter elkaar roasted patatoes, omdat ik dat zo lekker vond!
In de tuin groeien vele soorten druiven en de meesten waren rijp, dus elke keer als ik er langs kwam, werd er wat geplukt en gesnoept.
Op zondagmiddag haalde Cath me weer op en zoals gebruikelijk had ze een heel programma: eerst bij vrienden op bezoek die ze al 40 jaar niet gezien had, daarna terug langs het klooster waar ze gemediteerd had, want ze had de was aan de lijn laten hangen maar jammer genoeg was daar niemand meer, nog even een duik in zee, tanken en toen Michael naar huis brengen die met ons meegereden was. Niet naar huis, maar bij haar ouders langs, waar de tv aan stond en dus moest er een film gekeken worden.
Op maandag (labour day dus een feestdag) was er een grote markt in een park en daar zouden we heen gaan, maar eerst 's morgens zwemmen in een zwembad.
Toen we tegen de avond thuis kwamen lag een buurman naast zijn geparkeerde auto en was bevangen door de warmte en waarschijnlijk ook de drank, dus een andere buurman ingeschakeld en voor koel water en een natte doek gezorgd. 'S avonds heb ik Cath een massage gegeven, want ze had een massagetafel geleend.
Op dinsdag moest Cath 's morgens werken en spraken we af voor de lunch, daar waar we elkaar de eerste keer ontmoet hadden. Daarna was er koorrepetitie en van daaruit gingen we naar huis en Cath vertrok naar de tempel voor een speciale meditatie en ze kwam om 21 uur weer terug en toen gingen naar de jazzclub waar haar ouders elke week heengaan en waar een bandje speelde.
Op woensdag 8 maart zijn we 's ochtends naar een expositie van sculpturen aan het strand geweest, met de bus. En om 13 uur kwam Ann Begg (5W) en haalde me op. Ik heb Ann en Cath getrakteerd op een lunch bij een Nepalees restaurant.
Ann neemt me mee naar haar huis en daar kan ik op mijn gemak mijn koffer uitpakken en alles wat ik niet mee wil nemen eruit halen. Bij Ann kom ik helemaal tot rust en slaap, ik erg goed, wat fijn is, want in een vliegtuig kan ik meestal maar een paar uurtjes slapen. Ann brengt me op donderdagochtend naar het vliegveld en op weg daarheen zei ze: "als je weer komt gaan we een paar dagen kamperen in de Outback", dus misschien moet ik echt nog een keer terug.
De koffer weegt nu nog maar 13,5 kg, dus dat is prima. Intussen ben ik erg verkouden geworden, maar met behulp van paracetamol met codeïne, die je in Australië gewoon bij de apotheek kunt kopen, lukt het me niet te veel te hoesten en zelfs af en toe een uurtje te slapen.
Op vrijdag 10 maart om 9.15 uur land ik in Amsterdam op Schiphol, na een reis van in totaal 31 uur. Dick haalt me op en nadat we een paar boodschappen hebben gedaan, bezoeken we eerst mijn peettante in Millingen aan de Rijn en halen mijn boek van de leeskring op bij Riky (die niet thuis is, maar Theo wel).
Tegen de avond ben ik weer thuis in Havixbeck.
Het duurt al met al ongeveer een week voor ik helemaal aangekomen ben. Het voelt alsof mijn lichaam hier is, maar mijn geest nog niet aangekomen is.
Ook dit keer weer een beetje statistiek:
De reis was 179 dagen, daarvan heb ik ongeveer
4 dagen gevlogen,
17 dagen in Malaysia met Dick
62 dagen gewerkt
11 dagen in een hostel overnacht
6 dagen via Airbnb een appartement gehuurd
63 dagen bij 5W dames gewoond
16 spontaan aangeboden logeerdagen
Gedurende de reis heb ik, inclusief alles dus ook vliegen en een nieuwe pas, pasfoto's, internationaal rijbewijs etc., per dag € 35,-- uitgegeven.
Het was weer een geweldige belevenis en ook nu denk ik: ik ga beslist nog een keer.
Ik heb zoveel lieve mensen ontmoet en me zo welkom gevoeld, het vertrouwen gekregen, dat als er iets niet lukt, dat er dan weer iets anders komt. En heel duidelijk het gevoel: ik kan heel veel aan in m'n eentje!
Bedankt voor het lezen en tot een volgende keer, liefs van Erica
Op 3 maart haalt Cath me na de middag op en brengt me naar oom Dann en tante Leeza in Safety Bay. Twee mensen op leeftijd die ik al eerder ontmoet had en die er op drongen dat ik ook bij hun zou logeren. Leeza komt oorspronkelijk uit Nederland en spreekt nog wat Brabants. Oom Dan had de fietsband van een kleine damesfiets voor me opgepompt en de fietshelm klaargelegd. Een helm is verplicht, anders mag je niet fietsen. Het was een raar gevoel: een kleine fiets, dus gelijk met de voeten aan de grond en ook nog een helm op mijn hoofd. Maar ja, fietsen is altijd wel fijn en geeft een gevoel van vrijheid, vooral fietsen langs de oceaan.
Er werd lekker voor me gekookt en we aten zelfs twee dagen achter elkaar roasted patatoes, omdat ik dat zo lekker vond!
In de tuin groeien vele soorten druiven en de meesten waren rijp, dus elke keer als ik er langs kwam, werd er wat geplukt en gesnoept.
Op zondagmiddag haalde Cath me weer op en zoals gebruikelijk had ze een heel programma: eerst bij vrienden op bezoek die ze al 40 jaar niet gezien had, daarna terug langs het klooster waar ze gemediteerd had, want ze had de was aan de lijn laten hangen maar jammer genoeg was daar niemand meer, nog even een duik in zee, tanken en toen Michael naar huis brengen die met ons meegereden was. Niet naar huis, maar bij haar ouders langs, waar de tv aan stond en dus moest er een film gekeken worden.
Op maandag (labour day dus een feestdag) was er een grote markt in een park en daar zouden we heen gaan, maar eerst 's morgens zwemmen in een zwembad.
Toen we tegen de avond thuis kwamen lag een buurman naast zijn geparkeerde auto en was bevangen door de warmte en waarschijnlijk ook de drank, dus een andere buurman ingeschakeld en voor koel water en een natte doek gezorgd. 'S avonds heb ik Cath een massage gegeven, want ze had een massagetafel geleend.
Op dinsdag moest Cath 's morgens werken en spraken we af voor de lunch, daar waar we elkaar de eerste keer ontmoet hadden. Daarna was er koorrepetitie en van daaruit gingen we naar huis en Cath vertrok naar de tempel voor een speciale meditatie en ze kwam om 21 uur weer terug en toen gingen naar de jazzclub waar haar ouders elke week heengaan en waar een bandje speelde.
Op woensdag 8 maart zijn we 's ochtends naar een expositie van sculpturen aan het strand geweest, met de bus. En om 13 uur kwam Ann Begg (5W) en haalde me op. Ik heb Ann en Cath getrakteerd op een lunch bij een Nepalees restaurant.
Ann neemt me mee naar haar huis en daar kan ik op mijn gemak mijn koffer uitpakken en alles wat ik niet mee wil nemen eruit halen. Bij Ann kom ik helemaal tot rust en slaap, ik erg goed, wat fijn is, want in een vliegtuig kan ik meestal maar een paar uurtjes slapen. Ann brengt me op donderdagochtend naar het vliegveld en op weg daarheen zei ze: "als je weer komt gaan we een paar dagen kamperen in de Outback", dus misschien moet ik echt nog een keer terug.
De koffer weegt nu nog maar 13,5 kg, dus dat is prima. Intussen ben ik erg verkouden geworden, maar met behulp van paracetamol met codeïne, die je in Australië gewoon bij de apotheek kunt kopen, lukt het me niet te veel te hoesten en zelfs af en toe een uurtje te slapen.
Op vrijdag 10 maart om 9.15 uur land ik in Amsterdam op Schiphol, na een reis van in totaal 31 uur. Dick haalt me op en nadat we een paar boodschappen hebben gedaan, bezoeken we eerst mijn peettante in Millingen aan de Rijn en halen mijn boek van de leeskring op bij Riky (die niet thuis is, maar Theo wel).
Tegen de avond ben ik weer thuis in Havixbeck.
Het duurt al met al ongeveer een week voor ik helemaal aangekomen ben. Het voelt alsof mijn lichaam hier is, maar mijn geest nog niet aangekomen is.
Ook dit keer weer een beetje statistiek:
De reis was 179 dagen, daarvan heb ik ongeveer
4 dagen gevlogen,
17 dagen in Malaysia met Dick
62 dagen gewerkt
11 dagen in een hostel overnacht
6 dagen via Airbnb een appartement gehuurd
63 dagen bij 5W dames gewoond
16 spontaan aangeboden logeerdagen
Gedurende de reis heb ik, inclusief alles dus ook vliegen en een nieuwe pas, pasfoto's, internationaal rijbewijs etc., per dag € 35,-- uitgegeven.
Het was weer een geweldige belevenis en ook nu denk ik: ik ga beslist nog een keer.
Ik heb zoveel lieve mensen ontmoet en me zo welkom gevoeld, het vertrouwen gekregen, dat als er iets niet lukt, dat er dan weer iets anders komt. En heel duidelijk het gevoel: ik kan heel veel aan in m'n eentje!
Bedankt voor het lezen en tot een volgende keer, liefs van Erica
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
