5. Mijn reis vanaf 29 september 2016
Door: Erica Menting
Blijf op de hoogte en volg Erica
06 Oktober 2016 | Australië, Exmouth
Op dit moment zit ik in Exmouth in een appartement van airbnb. De temperatuur is hier 5 graden lager dan in Broome en vooral de luchtvochtigheid is veel lager. Dat is fijn, als ik nu ga zitten, loopt het water niet meer in straaltjes van me af, maar is het af toe gewoon warm.
In Australië rijdt iedereen auto, dus alles is daar op ingericht. Als voetganger moet je de auto's altijd voor laten gaan. Dat staat ook overal, en de straten zijn erg breed en niet overal zijn voetpaden, dus uitkijken geblazen.
Hier in Exmouth zijn de afstanden minder groot dan in Broome en kan ik vanuit het appartement naar het centrum lopen. Maar er is geen stadsbus en dat had Broome dan weer wel. Exmouth is een stadje met een klein centrum maar wel met een postkantoor, 2 supermarkten (dezelfde! En naast elkaar, dus waarom dat is?) een bieb en een paar kleine winkels, duikspullen kun je overal kopen en er wordt veel gevist.
Bij de VVV (informatiecentrum), kun je niet alleen veel informatie krijgen, kamers boeken, enz. Maar ook douchen!
De verhuurder gaf me een stuk van de vis, die hij de dag ervoor zelf met een harpoen geschoten had. Dus op jacht gaan betekent hier, met je boot de oceaan op en dan het water in om een vis te schieten. De vis heb ik de volgende dag gebakken en het smaakte verrukkelijk.
De reis hier naartoe was niet echt fijn. Met de bus (17 uur), want ik wilde wat zien onderweg. Nou dat viel tegen: alles ziet er hetzelfde uit: een rechte weg met aan weerskanten droge aarde met hier en daar een boompje of een struik, rode termietenheuvels en de verte heuveltjes. De enige verrassing was dat het vanaf Karata regende en dat gebeurt niet zo vaak.
En het meest vervelende was: zitten naast een erg dikke dame met een deken bij zich die op een drie persoons bed zou passen, dus voor mij was er maar heel weinig plek over. Na 6 uur zo gezeten te hebben had ik twee zitplaatsen voor mij alleen. Toen lukte het twee uurtjes te slapen.
Maar ja, als je hier geen auto hebt ben je afhankelijk van de lange afstands bus, die twee keer per week rijdt. Of je moet telkens eerst naar Perth vliegen, van daaruit weer noordelijk, maar ja, dat is een grote omweg en duur. Ik wil graag met kleine stukjes zuidwaarts reizen (klein in Australië is iets groter dan in Nederland) en niet telkens helemaal naar het zuiden om dan weer terug naar het noorden te vliegen. En aan de verkeerde kant van de weg wil ik ook niet rijden, dus blijft alleen de bus over.
Zojuist heb ik gezwommen in het 50-meter zwembad dat op zo'n 500 meter van mijn woning is. Lekker water, koud, maar de temperatuur buiten is ongeveer 30 graden dus dan is het wel lekker als het water fris is. Wat niet zo lekker is, dat de douches alleen koud water hebben als je je haren wilt wassen, maar dat weet ik nu voor de volgende keer.
Naast het zwembad is een waterspeelplaats voor de kinderen. Daar is een heel parcours met waterspuitende figuren, een grot en nog veel meer. Voor zoiets heb je echt het weer van hier nodig, in Nederland zou dat niet echt lukken. Omdat de zon zo sterk is, dragen de kleintjes meestal geen zwembroekje, maar hebben lange mouwen en een lange broek. Ook de volwassenen dragen veel meer kleding tijdens het zwemmen dan in Nederland. Dus de burkini zou hier niet zoveel opzien baren als in Europa.
Er wordt veel gewaarschuwd voor huidkanker, dus iedereen smeert zonnebrandcrème met grote regelmaat. De kleine kinderen hebben vaak gekleurde strepen zonnebrandcrème op hun gezicht en zien eruit als kleine Indiaantjes. Er worden ook shirts verkocht met als slogan: "hier komt de zon niet doorheen".
En ik ben erg trots op mezelf, want in dit appartement is geen wifi en toen ben ik bij de bieb geweest (6,50$ per uur) om op internet te kijken voor de busverbindingen, volgende adressen etc. Daarna een keer bij de bakker brood gekocht en daarbij een tegoed van 15 minuten wifi gekregen, maar het blijft behelpen. Toen ik bij het postkantoor vroeg voor een internetverbinding op mijn tablet, zag ik een draadloos apparaat waarmee je wifi overal kunt ontvangen voor ongeveer 50$, maar dan komt er nog een tegoed bij wat je moet kopen.
En in de middag dacht ik opeens: er is toch zoiets als een hotspot met je eigen telefoon, en toen ik dat nakeek op mijn iPhone bleek dat er op te zitten en het werkt!! Dus nu ben ik onafhankelijk van alles en iedereen ( behalve de telefoonmaatschappij want geen ontvangst is ook geen Wifi. En dat gebeurt nogal eens in een land zo groot als Australië met zoveel leegte.)
Helpx is een fijne manier om iets te doen onderweg en niet zoveel geld kwijt te zijn aan onderdak en eten. Maar niet allemaal reageren ze. Daar heb ik nu mail over geschreven, hoe lang mag iemand er over doen om te antwoorden? Ben benieuwd wat het antwoord zal zijn. Sommige schrijven ze in hun aanvraag zo weinig dat je niet weet waar je aan begint, bijvoorbeeld bij navraag blijken ze een klein kind te hebben waar je voor moet zorgen en niet alleen een tuin en een huis waar je iets moet doen.
Nu had ik de toezegging dat ik in Geraldton kon gaan werken, bij een man die in een museum woont. Dat leek me wel bijzonder, maar helaas gisteravond laat mailde hij dat de helpster die er op dit moment is, langer wil blijven en omdat zij goed met elkaar kunnen opschieten heeft de gastheer ja gezegd. Ik snap het wel, maar nu heb ik een bus geboekt en heb ik geen adres.
Daarom maar een kamer in een hostel geboekt in Geraldton en een ander adres aangeschreven wat ook wel leuk leek om te werken. En de werkgever van dat andere adres mailde vanochtend al dat hij wel iemand kon gebruiken. Dus heb ik de kamer in het hostel weer afgezegd. Nu nog zien hoe ik precies bij het adres kom, want de bus komt midden in de nacht aan nl. vrijdag op zaterdagnacht om 10 voor een.
Maar ook daarvoor komt wel een oplossing. Er gaat een deur dicht en daarvoor gaat er een andere open. Mijn vertrouwen dat er altijd wel een oplossing komt groeit met de dag. Er zijn zoveel aardige mensen die je op weg willen helpen, en als je durft te vragen, ben je al een heel eind. En ook als je niets vraagt krijg je soms zomaar leuke en lieve dingen.
Zoals het aanbod om in Broome bij Sheryl te wonen, of hier van de verhuurder zelf gevangen vis en limoenen van de eigen bomen zoveel ik wil. En op zondag namen de verhuurder zijn vrouw me mee in hun auto en hebben ze me de omgeving laten zien, ze hadden een fles wijn, glazen en iets te knabbelen bij zich, en dat hebben we genuttigd naast de vuurtoren met uitzicht op het strand, surfers, springende walvissen en in de lucht een paraglider. En de zon die bijna onderging. De mensen die spontaan meelopen om je de weg te wijzen, de buren die een praatje maken en me gelijk wijn aanbieden en vanmiddag ga ik eten bij andere buren, zomaar!
Eergisteren (dinsdag 4-10) heb ik mezelf getrakteerd op een "safari" dat is: met een rammelende terreinwagen de omgeving verkennen, met een groepje van 10 mensen, in een wildpark, veel kangoeroes gezien, gezwommen in de Indische Oceaan en toen heb ik het zelfs aangedurfd te snorkelen. Weer kon ik trots zijn op mezelf, maar eerlijk gezegd viel het tegen. Mijn bril kon ik niet op, dus zoveel zag ik niet en toen het water onder de bril kwam en in mijn ogen prikte was de lol er wel af. Het zoute water op mijn lippen vond ik ook niet fijn. En na afloop vertelden de anderen over de geweldige kleuren die ze gezien hadden, nou ik niet, veel kleuren grijs, maar geen spetterende kleuren en dat is toch wel erg jammer. Ik heb normaal niet veel last van mijn kleurenblindheid, maar in dit geval was het toch wel weer erg jammer.
Een bijzonderheid van Exmouth is, dat hier emoes leven (grote loopvogels) en die lopen gewoon overal. Er staan bordjes met: emoes niet voederen dan worden ze agressief. Hier in de straat liep een vader-emoe met 7 kleintjes en er werd verteld dat de moeder de eieren legt, ze uitbroedt en dat de vader dan verder voor de kleintjes zorgt. Klinkt wel goed!
De helpx host mailde: hij haalt me op 's nachts van de bus!
Ik geniet ook elke dag van de vele cadeautjes die ik gekregen heb zoals:
Het engeltje van Thea zit op mijn jas/vest/ochtendjas, de sleutelhanger met engel van het zwemmen uit Billerbeck hangt aan mijn rugzak, de tas van Billerbeck zit in mijn koffer en daarin zitten kledingstukken, de wasfluf van Cissy gebruik ik elke dag onder de douche, het "regen"hoedje van Brigitte zit nog veilig in de koffer en heb ik nog niet nodig gehad.
Het is vandaag donderdag 6 oktober en ik ben al bijna een maand onderweg, de tijd vliegt!
Lieve mensen, dit was het weer voor deze keer, volgende keer verder, liefs van Erica
-
06 Oktober 2016 - 12:18
Bennie :
Hallo Erica.
Het is geweldig om te lezen dat jij daar zo aan het genieten bent.
De mensen hier zullen je dankbaar zijn dat je alles zo goed omschrijft.
Gr Bennie. -
06 Oktober 2016 - 15:14
Frieda:
Hallo Erica fijn dat je het zo naar je zin hebt, leuk om je zo te volgen!
Groetjes tante Marian Frieda Andre Ellen❤❤ -
06 Oktober 2016 - 22:26
Petra Maas:
Erik, ik vind het dapper dat je steeds meer in je vertrouwen komt dat er wel weer een oplossing komt voor een adres wat niet doorgaat of een plaats waar je midden in de nacht aankomt....op naar de rest van de uitdaging. Knuffels, Petra -
12 Oktober 2016 - 19:03
Thea Tissen:
Hallo Erica, Eindelijk heb ik het voor elkaar dat ik jouw dagboek kan lezen.Fijn om te lezen wat je doet en hoe het met je gaat, ik blijf je volgen, veel groeten en veel reisplezier Thea T.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley