10 Mijn reis van 13 dec. tot en met 23 dec. 2016

10 Mijn reis van 13 december tot en met 23 december 2016

Over Maleisië wil ik nog iets zeggen: ik heb er echt wel van genoten, en vaak met verwondering naar alles gekeken, maar ik zou niet in zo'n soort land willen leven. Het is erg groen, warm en de mensen zijn vriendelijk, het eten is lekker, maar het is zo heel erg anders. En toch eigenlijk wel zoals ik mij dat van tevoren voorgesteld had. 

Op 12 december ben ik teruggevlogen vanaf Kuala Lumpur. Een vlucht van ongeveer 6 uur, maar door het tijdsverschil vertrok ik 's avonds om 22.20 uur en kwam 's ochtends om 7.55 uur aan in Adelaide.
Alles verliep vlot, alleen voordat de koffer er was, dat duurde echt een uur. Tijdens het wachten op de koffers werd er gecontroleerd met een "snuffelhond". De hond liep rond en rook aan elke tas en koffer en als er iets eetbaars te ruiken was voor de hond, ging hij naast de koffer liggen en dan moest de eigenaar mee en werd alles uitgebreid gecontroleerd.
Als je Australië binnenkomt mag je geen etenswaren meebrengen. Ook alles wat je in het vliegtuig krijgt aan eten, moet je achterlaten. Omdat het een eiland is, willen ze op deze manier voorkomen dat er ziektes of insecten met de reizigers meekomen.

Alana wachtte op me en gelukkig herkenden we elkaar, want we hadden elkaar pas een keer ontmoet.
Haar huis is in een buitenwijk van Adelaide en er rijdt elk kwartier een bus en de halte is 5 minuten lopen van haar huis. Het huis is niet groot, maar er is een slaapkamer voor mij, een kleine tuin voor en achter, geen airco maar wel ventilatoren aan het plafond.

In het vliegtuig heb ik (zoals gewoonlijk) niet geslapen en toen we bij Alana aankwamen hebben we eerst koffie gedronken, ze heeft me haar planning voor de komende 2 weken gegeven en ik heb mijn agenda bijgewerkt. Ik heb geprobeerd 's middags te slapen, maar dat lukte helemaal niet. Toen Alana 's avonds naar een bijeenkomst ging, ben ik om acht uur naar bed gegaan en heb tot de volgende ochtend half 10 geslapen. Zo, nu was ik weer helemaal bijgeslapen.

Hier in Australië voelt het vertrouwd. Ik woon bij Alana, die ik al in Nederland ontmoet had, en het voelt heel natuurlijk om hier te zijn, op te trekken met de drie kleinkinderen (bijna 6, bijna 7 en 9 jaar) als zij er op past. En nu zijn het gelukkig géén vervelende, maar normale kinderen, die natuurlijk soms ook vervelend zijn, maar wie is dat niet? Ook Alana is heel makkelijk in de omgang.

Vrijdag had ze een theevisite voor mij georganiseerd, er kwamen vier andere 5W dames, gezellig. En weer heb ik de koekjes gebakken naar een recept van Ulla.

Zaterdag gaven de twee oudste kleinkinderen een concert op de muziekschool, allemaal waren ze verkleed, en de stukken die ze speelden waren maar kort, dat was wel zo fijn, want niet allemaal bespeelden ze hun instrument erg goed. Het bleef leuk om te luisteren en te kijken juist omdat ze allemaal maar even speelden. Ook het publiek was voor een groot deel verkleed.

Op donderdag was er afscheid van de crèche van het jongste kleinkind dat bijna 6 is, dat was in een park, de kinderen zongen liedjes, er was een bbq en er was wat te drinken. Ook hier waren er velen verkleed, het voelt alsof het carnaval is in plaats van kerst. Iemand noemde het, (the silly saison) het lollige jaargetijde. Omdat het weer hier zo heel anders is dan in Europa, wordt er veel buiten gedaan, meestal in de schaduw. De kleding is rood en groen met allerlei variaties, soms echt carnavalesk.

Begin van de week, kwam het jongste kleinkind al in de ochtend, want hij was ziek en lag de hele dag op de bank met een emmer naast zich, die ook gebruikt moest worden. Op die dag is er twee keer een was gedraaid en droeg het jongetje op het laatst een T-shirt van zijn oma, want er was niets meer dat hem paste, alles was vies geworden. 
Zondag was er de (vroege) kerstlunch met de familie van Alana en ook daar was ik bij uitgenodigd. We zijn met 10 mensen (7 volwassenen en 3 kinderen) en we eten Sunday roast (dus een groot stuk vlees met aardappels, wortels, pompoen eromheen, in de oven gebakken). En natuurlijk waren er Christmas Crackers en zaten we dus allemaal met een raar soort hoedje op aan tafel. Na het eten waren er cadeautjes, natuurlijk voor de kinderen, maar voor mij waren er ook twee: een lekker ruikend stuk zeep en een vilten roos als broche.
Toen we thuiskwamen heb ik via mijn iPad naar het groot dictee der Nederlandse taal gekeken op BVN en meegedaan! Ondanks de wijn die ik bij de lunch had genuttigd, had ik 'maar' 20 fouten. Dat klinkt erg veel, maar er waren weer heel veel woorden die ik nog nooit gehoord had, laat staan geschreven.
Alana heeft Wifi en dit is het eerste privé adres waar ik Wifi kan gebruiken. Tot nu hadden ze of geen wifi of het zou veel te duur worden voor de gastvrouw. Hier in Australië is het anders geregeld dan bij ons. Je koopt een bepaald aantal gigabytes en als het op is, dan is het op. Nu heb ik mijn eigen hotspot bijna niet gebruikt, dus daarom heb ik nog veel gigabytes over, ben benieuwd of het allemaal meegaat als ik weer opwaardeer na 28 dagen.

Op maandag ben ik met Alana en de drie kleinkinderen met de bus, daarna de tram, naar de film trolls geweest. Een leuke animatiefilm voor kinderen, maar ook voor volwassenen. De bioscoop was een oude, gerenoveerde, in de oude staat gelaten bioscoop. Het wordt in stand gehouden door vrijwilligers en het is prachtig. Op de toilet hing een grote foto waarop de toilet stond zoals het was in de jaren 50 en zo maken ze het weer. De muren waren al gestript dus binnenkort wordt ook dat erg mooi.

Op dinsdag hebben we een bezoek gebracht aan Willunga, zuidelijk van Adelaide. Daar woont Wendy en Wendy, Alana, Pat en Catherine gaan de dag na kerstmis samen op reis, om met oudjaar het vuurwerk in Sydney te zien. Ze rijden met één auto en overnachten op weg daarheen 3x in een motel, dat geeft al aan dat het geen kort reisje is. Ik had ook mee gemogen, maar in Sydney wordt op een eiland gekampeerd. Kamperen is niks voor mij, maar ook wil ik graag deze keer plekken zien waar ik nog niet geweest ben, en in Sydney was ik in 2010.

Zondag, 1e kerstdag gaan we lunchen bij Margret, een 5W dame die ik al ontmoet heb bij de theevisite. Het plan was traditionele roast te maken, maar of dat doorgaat? De weersvoorspelling is: hittegolf dat betekent op vrijdag en zaterdag ongeveer 36 graden en voor eerste kerstdag is 40 graden voorspeld! En als je dan de oven gebruikt wordt het nog warmer. Misschien heeft Margret airco, dat weet ik niet.

In Adelaide heb ik al van alles gezien. De centrale markthal, met heel veel stalletjes is leuk. Het museum heeft heel veel opgezette dieren en interessante dingen om te bekijken.
De bibliotheek van de staat is geweldig om te zien. Een volledig intacte oude bibliotheek met houten boekenkasten, tafels en wanden vol boeken met twee verdiepingen. Ik heb foto' s gemaakt met mijn iPhone, en heb geprobeerd deze naar mijn iPad over te brengen, maar dat lukt me nog niet. Als je via Google foto's zoekt van State Library Adelaide kun je zelf zien hoe mooi het is.
In de botanische tuin heb ik een rondleiding gevolgd en ook dat was heerlijk. De tuin is heel dicht bij de stad en je komt in een heel andere wereld als je er binnengaat. En zoals alles in Australië is ook hier weer veel ruimte hele grote bomen, drie kassen met mooie planten en staat alles niet dicht op elkaar.

Hoe ik verder ga reizen, weet ik nog niet. Als Alana op reis gaat, kan ik gewoon in haar huis blijven, maar eigenlijk wil ik graag verder reizen en weer nieuwe dingen en mensen zien. Ik heb al gekeken op helpx en workaway en een paar mails gestuurd, maar nog geen antwoord gekregen. Dit is eigenlijk ook een vreemde tijd van het jaar met alle feestdagen. Misschien blijf ik gewoon hier en maak wat afspraken met 5W dames die ik al ontmoet heb, of andere die ik nog niet ontmoet heb. We zien wel.

Ik wens jullie heel fijne feestdagen en een geweldig 2017.

Liefs van Erica