van Tasmanië naar Sydney
Door: Erica Menting
Blijf op de hoogte en volg Erica
07 Maart 2010 | Australië, Sydney
Hallo allemaal, Deze keer schrijf ik mijn reiservaringen vanuit Sydney, waar het nog steeds warm is.
Vorige keer schreef ik vanuit Hobart in Tasmanië, waar ik bij Janene Hancock logeerde. Dat was van 13 - 23 februari.
Samen met Janene en haar zus heb ik veel gezien van Tasmanië en deel uitgemaakt van haar leven.
Samen naar Jazzercise (gym op muziek), kanasta spelen, vrienden bezoeken, naar de Salamanca markt en andere markten en festivals, in 2e hands winkels en boekwinkels snuffelen, te veel om op ter noemen en heel ontspannen. Bijna elke ochtend bestond mijn ontbijt uit verse perziken, die ik daarvoor zelf geraapt had in de tuin.
In de week dat ik er was logeerde er ook nog een ander 5W lid. We hebben 2 etentjes gehad met de andere leden uit Hobart en we hebben een keer gegeten bij de zus, Kay, en ook heb ik een keer voor een groepje gekookt. Een fijne tijd.
Gedurende de week, als Janene aan het werk was, heb ik de stad verkend met de bus en te voet. Op een dag ben ik de berg, Mount Wellington, opgegaan (met de bus, niet te voet, dat was toch te vermoeiend!). Daar in het plaatsje Ferntree, zag ik twee speciale bushokjes, die door mensen uit de buurt geadopteerd en ingericht waren als kleine huiskamertjes, eentje zelfs compleet met piano. Heel bijzonder! Het maakt dat je glimlacht en dat is altijd fijn.
Het weer in Hobart was lekker, af en toe een beetje regen gedurende de eerste dagen, maar daarna droog overdag en lekker warm.
Bij Janene had ik de vrije beschikking over internet, zoveel als ik wilde en dat was heel praktisch, vooral voor het boeken van de rest van de reis.
Nu in Sydney bij Grace, is er internet via een telefoonverbinding dus dat is erg langzaam en duur voor haar. Mijn dagboek schrijf ik daarom in Word en later in een internetcafé zal ik het vanaf mijn email in het dagboek zetten. Maar ik heb niet altijd zin om in het dagboek te schrijven dus het gebeurt in stukjes.
Op 24 februari ben ik vanuit Hobart met de bus naar Penguin gereisd aan de noordkust van Tasmanië. Ja, in Penguin zijn Pinguins, vandaar de naam!
Daar heb ik gelogeerd bij Alison en Bill, mijn eerste 5W adres bij een echtpaar en niet bij een vrouw alleen. Anders maar ook leuk. Met hen samen heb ik een strandwandeling gemaakt, rummicup gespeeld, een bushwandeling gemaakt met een groep van 24 ouderen en we zijn verdwaald! Spannend maar ongevaarlijk.
Ook heb ik samen met Alison de jaarvergadering van de Alliance Franciase bijgewoond en Frans gesproken.
Na 3 nachten in Penguin kwam Jenny Lawes me ophalen en heb ik bij haar in Burnie gelogeerd. Jenny was pas 2 weken terug van een reis van 10 maanden o.a. naar West Australië, waar ze op een huis gepast heeft van een 5W dame. En ze iss 4 maanden in Italië geweest en heeft daar vooral aan pottenbakken gedaan. Van haar hoorde ik, hoe het kan zijn als je terugkomt na een tijdlang weg te zijn geweest!
Samen met haar ben ik bij een 30 jarig huwelijksfeest geweest (thema parels en glitter), we hebben samen pinguins gezien en echidna’s (een soort egels die er schattig uitzien met een lange snuit en een waggelende loop). Toen we op het strand liepen was er zelfs een school dolfijnen (minstens 12 stuks) die vlak langs de kust, om een bootje heen zwommen, een geweldig gezicht!
Op zaterdagmorgen zijn we naar een boerenmarkt gegaan om haar zus te helpen die een kraam heeft met venice (hertenvleesproducten).
Op zondag hebben we de hertenboerderij bezocht en het bos verkend (Takine het oudste bos van Tasmanië).
Een vreemde ervaring voor mij, want we gingen met de auto diep het bos in, op zoek naar een waterval, die we niet gevonden hebben. Wel hebben we de rivier gevonden waarvan de brug weggeslagen was, nadat er hoogwater geweest was. In Nederland zou ik nooit met een auto zover het bos inrijden, maar dit is Australië, een land dat pas tot ontwikkeling is gekomen, toen de meeste mensen auto’s hadden en waar de afstanden een beetje anders zijn.
Op 28 februari heeft Jenny me naar Alwyn en Wolfgang Friedersdorff gebracht in Wynyard. Na de gigantische afstanden op het vasteland van Australië, zijn de afstanden in Tasmanië niet groot meer. Tussen de verschillende plaatsen in het noorden was de afstand maar 20 tot 30 kilometer.
Alwyn heeft veel rondgereden met me en ik heb heel veel gezien. O.a. tulpenvelden (nu niet in bloei), de tulpenbollen worden geëxporteerd naar Nederland! Er zijn velden met klaprozen voor de opiumteelt, voor medicinaal gebruik. Er loopt een pijpleiding die vanuit het zuiden ijzer (verpulverd) vervoerd naar de kust, waar het in grote schepen geladen wordt en vervoerd wordt naar o.a. China. We hebben samen de Gunns plain caves bezocht: erg mooie druipsteengrotten. In het bos aan de Dip-rivier hebben we een waterval gezien en een erg dikke boom (wel 16 meter in omtrek. Toen ik ernaast stond voelde ik me wel erg klein!
We hebben gepicknickt en een dorpje bezocht (Sheffield) beroemd om zijn vele muurschilderingen. Ze houden daar elk jaar een festival van een week met een wedstijd muurschilderingen maken.
In Australië zijn veel speciale bomen o.a. de paperbarktree. Deze boom heeft een bast die door de aborigenals gebruikt werd als papier, om te beschilderen. Ik heb, samen met Alwyn, wat boomschors eraf gehaald en de laagjes er van gescheiden zodat het als papier te gebruiken is. Op mijn laatste avond hebben we fossilbeach bezocht, daar spoelen stenen aan waarin fosielen van schelpdieren zitten. Ik neem er een paar mee naar huis. Alleen de kleinsten, anders wordt mijn bagage te zwaar!
Op 3 maart had ik een hele reisdag.
Om 7.30 uur ‘s morgens kreeg ik een lift van een bus vol senioren die Bowls gingen spelen in Delaraine, daar had ik 2 uur om de stad te bekijken, daarna de bus naar Launceston, en daar met de bus naar het vliegveld.
Vervolgens vliegen naar Sydney en in Sydney een trein, overstappen op de volgende trein en daarna met de bus naar het huis van Grace Bendall in Double Bay, een wijk van Sydney.
Op de plaats van bestemming kon ik het huis niet vinden en moest ik Grace bellen om uit te vinden waar haar huis was. Toen bleek dat de buschauffeur de bushalte voorbij was gereden. Daarom moest ik een stuk teruglopen (gelukkig heuvel af), en weer was ik erg blij met de wieltjes onder mijn rugzak. Om 18 uur was ik op de plaats van bestemming.
Sydney is een grote stad met veel water, havens en veel te zien. Ik heb een weekkaart voor het openbaar vervoer gekocht, en kan dus gedurende een week heen waar ik wil met de trein, bus of ferry.
Nog 5 dagen dan is mijn reis ten einde! Jammer, maar ook fijn om weer naar huis te gaan. Mijn hoofd raakt vol met alle indrukken en nieuwe mensen die ik ontmoet. Ik had gehoopt de laatste week op een adres te kunnen blijven, maar dat gaat niet lukken, maandag verhuis ik naar Minto, een uur met de trein buiten Sydney. Daar is het waarschijnlijk rustiger want hier in het huis van Grace begint het verkeer ‘s morgens om 5 uur te rijden en het wordt pas iets rustiger na 1 uur ‘s nachts. Maar dan hoor je de mensen met elkaar praten op straat. Een beetje anders dan ons stille plekje in Havixbeck.
Lieve mensen, dit is mijn een na laatste bericht over deze reis, en nu ga ik genieten van de laatste paar dagen en dromen over hoe het zal zijn als ik terug ben.
Liefs van Erica
Vorige keer schreef ik vanuit Hobart in Tasmanië, waar ik bij Janene Hancock logeerde. Dat was van 13 - 23 februari.
Samen met Janene en haar zus heb ik veel gezien van Tasmanië en deel uitgemaakt van haar leven.
Samen naar Jazzercise (gym op muziek), kanasta spelen, vrienden bezoeken, naar de Salamanca markt en andere markten en festivals, in 2e hands winkels en boekwinkels snuffelen, te veel om op ter noemen en heel ontspannen. Bijna elke ochtend bestond mijn ontbijt uit verse perziken, die ik daarvoor zelf geraapt had in de tuin.
In de week dat ik er was logeerde er ook nog een ander 5W lid. We hebben 2 etentjes gehad met de andere leden uit Hobart en we hebben een keer gegeten bij de zus, Kay, en ook heb ik een keer voor een groepje gekookt. Een fijne tijd.
Gedurende de week, als Janene aan het werk was, heb ik de stad verkend met de bus en te voet. Op een dag ben ik de berg, Mount Wellington, opgegaan (met de bus, niet te voet, dat was toch te vermoeiend!). Daar in het plaatsje Ferntree, zag ik twee speciale bushokjes, die door mensen uit de buurt geadopteerd en ingericht waren als kleine huiskamertjes, eentje zelfs compleet met piano. Heel bijzonder! Het maakt dat je glimlacht en dat is altijd fijn.
Het weer in Hobart was lekker, af en toe een beetje regen gedurende de eerste dagen, maar daarna droog overdag en lekker warm.
Bij Janene had ik de vrije beschikking over internet, zoveel als ik wilde en dat was heel praktisch, vooral voor het boeken van de rest van de reis.
Nu in Sydney bij Grace, is er internet via een telefoonverbinding dus dat is erg langzaam en duur voor haar. Mijn dagboek schrijf ik daarom in Word en later in een internetcafé zal ik het vanaf mijn email in het dagboek zetten. Maar ik heb niet altijd zin om in het dagboek te schrijven dus het gebeurt in stukjes.
Op 24 februari ben ik vanuit Hobart met de bus naar Penguin gereisd aan de noordkust van Tasmanië. Ja, in Penguin zijn Pinguins, vandaar de naam!
Daar heb ik gelogeerd bij Alison en Bill, mijn eerste 5W adres bij een echtpaar en niet bij een vrouw alleen. Anders maar ook leuk. Met hen samen heb ik een strandwandeling gemaakt, rummicup gespeeld, een bushwandeling gemaakt met een groep van 24 ouderen en we zijn verdwaald! Spannend maar ongevaarlijk.
Ook heb ik samen met Alison de jaarvergadering van de Alliance Franciase bijgewoond en Frans gesproken.
Na 3 nachten in Penguin kwam Jenny Lawes me ophalen en heb ik bij haar in Burnie gelogeerd. Jenny was pas 2 weken terug van een reis van 10 maanden o.a. naar West Australië, waar ze op een huis gepast heeft van een 5W dame. En ze iss 4 maanden in Italië geweest en heeft daar vooral aan pottenbakken gedaan. Van haar hoorde ik, hoe het kan zijn als je terugkomt na een tijdlang weg te zijn geweest!
Samen met haar ben ik bij een 30 jarig huwelijksfeest geweest (thema parels en glitter), we hebben samen pinguins gezien en echidna’s (een soort egels die er schattig uitzien met een lange snuit en een waggelende loop). Toen we op het strand liepen was er zelfs een school dolfijnen (minstens 12 stuks) die vlak langs de kust, om een bootje heen zwommen, een geweldig gezicht!
Op zaterdagmorgen zijn we naar een boerenmarkt gegaan om haar zus te helpen die een kraam heeft met venice (hertenvleesproducten).
Op zondag hebben we de hertenboerderij bezocht en het bos verkend (Takine het oudste bos van Tasmanië).
Een vreemde ervaring voor mij, want we gingen met de auto diep het bos in, op zoek naar een waterval, die we niet gevonden hebben. Wel hebben we de rivier gevonden waarvan de brug weggeslagen was, nadat er hoogwater geweest was. In Nederland zou ik nooit met een auto zover het bos inrijden, maar dit is Australië, een land dat pas tot ontwikkeling is gekomen, toen de meeste mensen auto’s hadden en waar de afstanden een beetje anders zijn.
Op 28 februari heeft Jenny me naar Alwyn en Wolfgang Friedersdorff gebracht in Wynyard. Na de gigantische afstanden op het vasteland van Australië, zijn de afstanden in Tasmanië niet groot meer. Tussen de verschillende plaatsen in het noorden was de afstand maar 20 tot 30 kilometer.
Alwyn heeft veel rondgereden met me en ik heb heel veel gezien. O.a. tulpenvelden (nu niet in bloei), de tulpenbollen worden geëxporteerd naar Nederland! Er zijn velden met klaprozen voor de opiumteelt, voor medicinaal gebruik. Er loopt een pijpleiding die vanuit het zuiden ijzer (verpulverd) vervoerd naar de kust, waar het in grote schepen geladen wordt en vervoerd wordt naar o.a. China. We hebben samen de Gunns plain caves bezocht: erg mooie druipsteengrotten. In het bos aan de Dip-rivier hebben we een waterval gezien en een erg dikke boom (wel 16 meter in omtrek. Toen ik ernaast stond voelde ik me wel erg klein!
We hebben gepicknickt en een dorpje bezocht (Sheffield) beroemd om zijn vele muurschilderingen. Ze houden daar elk jaar een festival van een week met een wedstijd muurschilderingen maken.
In Australië zijn veel speciale bomen o.a. de paperbarktree. Deze boom heeft een bast die door de aborigenals gebruikt werd als papier, om te beschilderen. Ik heb, samen met Alwyn, wat boomschors eraf gehaald en de laagjes er van gescheiden zodat het als papier te gebruiken is. Op mijn laatste avond hebben we fossilbeach bezocht, daar spoelen stenen aan waarin fosielen van schelpdieren zitten. Ik neem er een paar mee naar huis. Alleen de kleinsten, anders wordt mijn bagage te zwaar!
Op 3 maart had ik een hele reisdag.
Om 7.30 uur ‘s morgens kreeg ik een lift van een bus vol senioren die Bowls gingen spelen in Delaraine, daar had ik 2 uur om de stad te bekijken, daarna de bus naar Launceston, en daar met de bus naar het vliegveld.
Vervolgens vliegen naar Sydney en in Sydney een trein, overstappen op de volgende trein en daarna met de bus naar het huis van Grace Bendall in Double Bay, een wijk van Sydney.
Op de plaats van bestemming kon ik het huis niet vinden en moest ik Grace bellen om uit te vinden waar haar huis was. Toen bleek dat de buschauffeur de bushalte voorbij was gereden. Daarom moest ik een stuk teruglopen (gelukkig heuvel af), en weer was ik erg blij met de wieltjes onder mijn rugzak. Om 18 uur was ik op de plaats van bestemming.
Sydney is een grote stad met veel water, havens en veel te zien. Ik heb een weekkaart voor het openbaar vervoer gekocht, en kan dus gedurende een week heen waar ik wil met de trein, bus of ferry.
Nog 5 dagen dan is mijn reis ten einde! Jammer, maar ook fijn om weer naar huis te gaan. Mijn hoofd raakt vol met alle indrukken en nieuwe mensen die ik ontmoet. Ik had gehoopt de laatste week op een adres te kunnen blijven, maar dat gaat niet lukken, maandag verhuis ik naar Minto, een uur met de trein buiten Sydney. Daar is het waarschijnlijk rustiger want hier in het huis van Grace begint het verkeer ‘s morgens om 5 uur te rijden en het wordt pas iets rustiger na 1 uur ‘s nachts. Maar dan hoor je de mensen met elkaar praten op straat. Een beetje anders dan ons stille plekje in Havixbeck.
Lieve mensen, dit is mijn een na laatste bericht over deze reis, en nu ga ik genieten van de laatste paar dagen en dromen over hoe het zal zijn als ik terug ben.
Liefs van Erica
-
07 Maart 2010 - 08:18
Anneke:
Lieve Erica,
Wat een avonturen heb je meegemaakt, het duizelt al voor de ogen als je het allemaal leest, laat staan dat je het meemaakt. Ik kan me voorstellen dat je hoofd vol raakt en je zult thuis zeker tijd nodig hebben om alles op z'n plaats te zetten, je bent een ander mens geworden! Ik wens je vast een goede thuisreis!
Liefs, Anneke -
08 Maart 2010 - 08:09
Geert:
Welkom thuis. Het sneeuwt hier vanaf 06.00 vanochtend. Na een prachtig zonnig weekend. Je zult het zien. -
08 Maart 2010 - 09:38
Carla Mes:
Lieve erica.
Wat een mooi verhaal weer. Echt genieten. en het weer . Heerlijke zon. Hier ligt weer een laag sneeuw . Maar dat is Nederland. Welkom thuis en een hele goede terug reis.
Liefs carla -
08 Maart 2010 - 16:29
Miriam Elferink:
hoi Erica
ik had de laatste zes weken niet op je verslag gekeken en had dus evern veel in te halen.
Dan valt het wel inees heel erg op hoeveel je doet , ziet maar ook reist in korte tijd.
Indrukwekkend.Ik vind het vooral ook heel leuk om te lezen hoeveel contact je opdoet en met hoeveel gemak.Alsof het doodnormaal is om zo bij mensen in huis te zijn en samen dingen te ondernemen.Heb je wel weer zin om naar huis te gaan?!? Dick zal al wel aan het af tellen zijn!!
Laat je ook nog even weten hoe de thuiskomst is gegan en hoe je het ervart om weer op je eigen plek aan tekomen?
Goede terugreis!liefs, miriam
-
08 Maart 2010 - 17:11
Pim:
Nou geniet van de laatste dagen, en een hele goede terugreis gewenst.
(Wanneer ga je terug MET een fotocamera?) -
09 Maart 2010 - 08:58
Leny Bekker:
Hoi Erica,
Wat een prachtig verhaal weer! Deze laatste dagen zullen wel een beetje vreemd voor je zijn: aan de ene kant nog lekker genieten en ontspannen. Anderzijds zul je best zin hebben om weer thuis te komen, Dick te zien en te ervaren hoe dat allemaal weer aan voelt.
Ik wens je een goede terugreis en nog een paar hele fijne laatste dagen.
Liefs, Leny en Hans -
09 Maart 2010 - 13:15
José :
Hallo Erica,
ik hoorde afgelopen weekend pas van Esther dat je al een tijdje in Australie zit en je hier een site hebt om je te volgen.
Wat supergoed dat je deze reis hebt ondernomen!
Ik weet uit eigen ervaring dat Australie je nooit meer los zal laten en je voor altijd een soort heimwee met je mee zult dragen maar dat voelt tevens ook als een rijkdom.
Nu lees ik dat je alweer snel naar huis gaat dus rest mij alleen nog maar je een goeie terugreis te wensen.
hartelijke groetjes van een oudbuurmeisje,
José van Haren. -
09 Maart 2010 - 13:50
Ineke Postulart:
Hallo Erica,
Ik heb genoten van je reisverslag, maar ik zou het je nooit nadoen. Ik ben niet zo,n zelfstandig type en kan niet zolang weg uit mijn zo vertrouwde omgeving. Ik vind het geweldig zoals jij het allemaal geregeld hebt en overal weer je weg hebt kunnen vinden en je thuis kunt voelen. Ik wens je nog een paar laatste fijne dagen in Australië en een veilige terugreis.
Veel liefs, Ineke xx -
10 Maart 2010 - 23:51
Lies:
Hoi Erica
Ik heb genoten van al je verhalen.Goede reis terug en welkom thuis!!
Liefs van Lies -
11 Maart 2010 - 15:34
Marga Maas:
hoi erica, geweldig dat
je deze reis gemaakt hebt.Wat een ervaring!
Ik zou het je nooit nadoen. Geweldig. Interessant, al die verschillende mensen die
je ontmoet hebt.
Ik wens je een hele goede reis terug.En dan lekker uitrusten.
Hartelijke groeten en veel liefs. Marga -
12 Maart 2010 - 09:28
Dominique :
Hoi Erica,
Als het goed is ben je dan nu thuis of bijna thuis. Wat een interessante reis heb je gemaakt, dat je zoveel dolfijnen bij elkaar hebt gezien, daar ben ik wel een beetje jaloers op, hahaha...........
Welkom thuis alvast!
En Dick, even zo via deze weg, van harte gefeliciteerd en nog vele jaren!
Geniet van mekaar! -
16 Maart 2010 - 09:34
Astrid:
hallo Erica,fijn dat je weer thuis bent ook voor dick denk ik want dan is een half jaar best lang je zal hem veel te vertellen hebben.rust maar lekker uit van je reis en geniet nog even lekker na groetjes van ons jadl -
19 Maart 2010 - 14:37
Wil:
JA..leuk Tasmanie,ik ben weer helemaal bij en denk ,dat je vooral de eerste weken ,nog wel eens heimwee zult krijgen naar je reis....!!!! Het was heel leuk,op deze manier met je mee te kunnen leven !!Lieve groetjes Wil.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
