Mijn laatste dagen in Darwin
Door: Erica Menting
Blijf op de hoogte en volg Erica
24 September 2009 | Australië, Darwin
Hallo allemaal, het is hier nu half drie in de middag, donderdag 24 september en het wordt mijn laatste dag in Darwin. Hieronder zal ik nog wat van mijn ervaringen in Darwin opschrijven:
In de YMCA heb ik moeite gehad met slapen omdat het zo warm was, de mensen die er woonden waren een beetje vreemd en het waren voornamelijk mannen. Wat fijn was: de grote koelkast op de kamer want daarin kon je alles bewaren waar geen miniscule beestjes in mogen komen (het is tropisch dus er zijn altijd beestjes hoe schoon iemand ook is). Het zwembad was ook erg fijn dus 's morgens en 's avonds heb ik een paar baantjes getrokken en daarna onder de douche. De douche was schoon en altijd vrij want behalve mij waren er maar een paar vrouwen. De stad Darwin is niet zo groot en overzichtelijk dus dat kwam erg tegemoet aan mijn (helaas niet zo ontwikkelde) richtingsgevoel. Ik heb steeds zelf de weg terug kunnen vinden (dat is wel eens anders geweest). Ook heb ik verschillende mensen ontmoet, via 5W en via couchsurfing. Vorige donderdag heb ik Jackie van 5W ontmoet en met haar geluncht en zij nodigde me uit voor een picknick aan het strand op zondagavond. Op vrijdag belde ze al om te vragen of ik behoefte had aan gezelschap dus dat was erg fijn. Maandag heb ik Fiona ontmoet via couchsurfing en we hebben gewandeld en ze heeft me de Laguna laten zien. Een nieuw gebied aan de haven met een zwembad en erg luxe flats die nog niet helemaal klaar waren.
Dinsdag heb ik Frankie ontmoet ook via couchsurfing en met haar heb ik wat gedronken en gekletst. Zij is een docente die werkt met kinderen met autisme en ADHD. Dus veel om over te praten.
's Middags heb ik af en toe een middagdutje gedaan want het was soms te zwaar door de vochtige warmte.
Op een middag dacht ik: ha, een kerk die zijn altijd koud. Nou dat is hier dus niet zo. De deuren stonden open de hele zijkanten van de kerk waren ook (openstaande) deuren. Het was er net zo warm als buiten!
Op zaterdag heb ik een bus genomen met een dagkaartje en ben naar een erg leuk museum geweest (met een gigantische (opgezette) krokodil) en daarna weer met de bus tot aan het einde van deze busroute maar daar was alleen een winkelcentrum dus weer terug en ik dacht: ga nog even naar de markt om iets lekkers te eten. De markt zou tot 14 uur duren maar toen ik daar om 13.40 aankwam was al bijna alles opgeruimd. Maar een loempia heb ik nog net kunnen kopen.
In het museum was een afdeling over de cycloon Tracy (1974) een heel groot deel van de stad is toen verwoest en ze hadden: een radioverslag van de BBC van de hele dag, nagebouwde kamers uit die tijd, een donkere kamer met het geluid van de Cycloon, met op de deur de waarschuwing: angstig voor mensen die het meegemaakt hebben. Ik vond het donker beangstigender dan het geluid, maar ja, ik heb gelukkig nog nooit zoiets meegemaakt.
Wat in de bus opviel was: bij het naar buiten gaan zegt (bijna) iedereen dank je wel tegen de chauffeur. Onderweg zag ik kale droge gebieden met weinig groen en een aantal lage woningen en een groot bord waarop stond dat alcolhol en porno verboden waren op het terrein. Nagevraagd en hoorde toen dat daar aboriginals wonen en dat blanken daar geen toegang hebben zonder een uitnodiging van iemand die daar woont of een andere speciale toestemming. Het zag er niet erg vrolijk uit.
Iets heel anders: Als je een pakje wil versturen moet je aangeven: wat zit erin, waar is het van gemaakt, wat is de waarde en ook moet je je paspoortnummer opgeven!
Na het kopen van een Austalische simkaart voor de telefoon moet je bellen met een bepaald telefoonnummer en ook daar wordt van alles gevraagd: paspoortnummer, huisadres en nog veel meer.
Toen we op zondagavond de picknick hadden en de auto wilden parkeren, kwamen er bij het uitstappen twee boze vogels op ons afgevlogen. Vleugels wijd open en veel herrie maken: we durfden de auto niet uit. De anderen die al op de picknick waren, vertelden ons dat er achter de auto (midden op het gras) een nest was met 4 eieren. De vogels verdedigden hun nest. Het waren pluvers (ik denk pluvieren in het Nederlands) grijze slanke vogels met een grote gele snavel met een "zakje" onderaan de snavel. Aan de voorkant van de vleugels leek het alsof er een soort nagel zat ook die was geel. Het was erg angstaanjagend. Een van de dames heeft Jackie met handgebaren gewezen hoe ze het nest kon ontwijken en een stukje verder op gras kon parkeren. Maar zelfs toen we een stuk weg waren bleven de vogels aanvallende begeweingen maken en vlak over onze hoofden vliegen. We zijn snel naar het picknickterrein gegaan en hebben het eten later uit de auto gehaald toen alles iets rustiger was. Een echt avontuur! en daarvoor hoef je niet op safari of naar de wildernis.
Vanaf woensdag logeer ik bij Ann van 5W. Ze heeft een nieuw huis met zwembad en airco. 's morgens om half 12 was ik daar, ze kwam van haar werk, gaf me de sleutel en wees waar alles was. Toen had ik het huis voor mij alleen en ook het gebruik van internet en dat gaf veel rust want typen in internet cafees met een beperkte tijd is niet prettig als je dingen wil/moet opzoeken.
Ann heeft een fiets (nog nooit gebruikt, want zij kan nog niet fietsen!!) en daarmee heb ik langs de oceaan gefietst en ben ik op onderzoek in de buurt uit geweest. Haar huis staat in een voorstadje van Darwin vlak aan de oceaan.
Vanavond gaan we picknicken bij de markt aan de zee en morgenvroeg ga ik op weg naar Cairns. Daar zou het niet zo warm zijn vertelt iedereen dus ik hoop dat dat waar is.
Over een paar dagen schrijf ik weer, groetjes van Erica
In de YMCA heb ik moeite gehad met slapen omdat het zo warm was, de mensen die er woonden waren een beetje vreemd en het waren voornamelijk mannen. Wat fijn was: de grote koelkast op de kamer want daarin kon je alles bewaren waar geen miniscule beestjes in mogen komen (het is tropisch dus er zijn altijd beestjes hoe schoon iemand ook is). Het zwembad was ook erg fijn dus 's morgens en 's avonds heb ik een paar baantjes getrokken en daarna onder de douche. De douche was schoon en altijd vrij want behalve mij waren er maar een paar vrouwen. De stad Darwin is niet zo groot en overzichtelijk dus dat kwam erg tegemoet aan mijn (helaas niet zo ontwikkelde) richtingsgevoel. Ik heb steeds zelf de weg terug kunnen vinden (dat is wel eens anders geweest). Ook heb ik verschillende mensen ontmoet, via 5W en via couchsurfing. Vorige donderdag heb ik Jackie van 5W ontmoet en met haar geluncht en zij nodigde me uit voor een picknick aan het strand op zondagavond. Op vrijdag belde ze al om te vragen of ik behoefte had aan gezelschap dus dat was erg fijn. Maandag heb ik Fiona ontmoet via couchsurfing en we hebben gewandeld en ze heeft me de Laguna laten zien. Een nieuw gebied aan de haven met een zwembad en erg luxe flats die nog niet helemaal klaar waren.
Dinsdag heb ik Frankie ontmoet ook via couchsurfing en met haar heb ik wat gedronken en gekletst. Zij is een docente die werkt met kinderen met autisme en ADHD. Dus veel om over te praten.
's Middags heb ik af en toe een middagdutje gedaan want het was soms te zwaar door de vochtige warmte.
Op een middag dacht ik: ha, een kerk die zijn altijd koud. Nou dat is hier dus niet zo. De deuren stonden open de hele zijkanten van de kerk waren ook (openstaande) deuren. Het was er net zo warm als buiten!
Op zaterdag heb ik een bus genomen met een dagkaartje en ben naar een erg leuk museum geweest (met een gigantische (opgezette) krokodil) en daarna weer met de bus tot aan het einde van deze busroute maar daar was alleen een winkelcentrum dus weer terug en ik dacht: ga nog even naar de markt om iets lekkers te eten. De markt zou tot 14 uur duren maar toen ik daar om 13.40 aankwam was al bijna alles opgeruimd. Maar een loempia heb ik nog net kunnen kopen.
In het museum was een afdeling over de cycloon Tracy (1974) een heel groot deel van de stad is toen verwoest en ze hadden: een radioverslag van de BBC van de hele dag, nagebouwde kamers uit die tijd, een donkere kamer met het geluid van de Cycloon, met op de deur de waarschuwing: angstig voor mensen die het meegemaakt hebben. Ik vond het donker beangstigender dan het geluid, maar ja, ik heb gelukkig nog nooit zoiets meegemaakt.
Wat in de bus opviel was: bij het naar buiten gaan zegt (bijna) iedereen dank je wel tegen de chauffeur. Onderweg zag ik kale droge gebieden met weinig groen en een aantal lage woningen en een groot bord waarop stond dat alcolhol en porno verboden waren op het terrein. Nagevraagd en hoorde toen dat daar aboriginals wonen en dat blanken daar geen toegang hebben zonder een uitnodiging van iemand die daar woont of een andere speciale toestemming. Het zag er niet erg vrolijk uit.
Iets heel anders: Als je een pakje wil versturen moet je aangeven: wat zit erin, waar is het van gemaakt, wat is de waarde en ook moet je je paspoortnummer opgeven!
Na het kopen van een Austalische simkaart voor de telefoon moet je bellen met een bepaald telefoonnummer en ook daar wordt van alles gevraagd: paspoortnummer, huisadres en nog veel meer.
Toen we op zondagavond de picknick hadden en de auto wilden parkeren, kwamen er bij het uitstappen twee boze vogels op ons afgevlogen. Vleugels wijd open en veel herrie maken: we durfden de auto niet uit. De anderen die al op de picknick waren, vertelden ons dat er achter de auto (midden op het gras) een nest was met 4 eieren. De vogels verdedigden hun nest. Het waren pluvers (ik denk pluvieren in het Nederlands) grijze slanke vogels met een grote gele snavel met een "zakje" onderaan de snavel. Aan de voorkant van de vleugels leek het alsof er een soort nagel zat ook die was geel. Het was erg angstaanjagend. Een van de dames heeft Jackie met handgebaren gewezen hoe ze het nest kon ontwijken en een stukje verder op gras kon parkeren. Maar zelfs toen we een stuk weg waren bleven de vogels aanvallende begeweingen maken en vlak over onze hoofden vliegen. We zijn snel naar het picknickterrein gegaan en hebben het eten later uit de auto gehaald toen alles iets rustiger was. Een echt avontuur! en daarvoor hoef je niet op safari of naar de wildernis.
Vanaf woensdag logeer ik bij Ann van 5W. Ze heeft een nieuw huis met zwembad en airco. 's morgens om half 12 was ik daar, ze kwam van haar werk, gaf me de sleutel en wees waar alles was. Toen had ik het huis voor mij alleen en ook het gebruik van internet en dat gaf veel rust want typen in internet cafees met een beperkte tijd is niet prettig als je dingen wil/moet opzoeken.
Ann heeft een fiets (nog nooit gebruikt, want zij kan nog niet fietsen!!) en daarmee heb ik langs de oceaan gefietst en ben ik op onderzoek in de buurt uit geweest. Haar huis staat in een voorstadje van Darwin vlak aan de oceaan.
Vanavond gaan we picknicken bij de markt aan de zee en morgenvroeg ga ik op weg naar Cairns. Daar zou het niet zo warm zijn vertelt iedereen dus ik hoop dat dat waar is.
Over een paar dagen schrijf ik weer, groetjes van Erica
-
24 September 2009 - 11:19
Trui:
Ik volg met belangstelling je reisavonturen. Ik vind je super dapper!! Heel veel liefs en groet van Geert, ps. de jurk is er nog wel als je terugkomt en dan is het hier lente. Bovendien zou het een kreukelpak zijn geworden. Verzacht misschien het gemis.
Trui -
24 September 2009 - 13:21
Anneke:
Hallo Erica, wat leuk om je te volgen en sommige dingen zijn voor mij zo herkenbaar. Cyclone Tracy met Kertmis 1974 ik nog zo herinneren, ik woonde toen in Melbourne maar het hele land was er ondersteboven van. En dan het feit dat er "thank you" wordt gezegd tegen de buschauffeur, ik doe het hier nog steeds, het is zo vriendelijk en ik zou willen dat men het hier ook gaat doen. Trouwens, in Australia wordt veel vaker voor dingen een bedankje uitgesproken dan hier. De mensen zijn zó veel aardiger voor elkaar. Geniet er maar van als ze zeggen "thank you, love"! -
24 September 2009 - 14:31
Jacky:
Hoi Kaatje zo te zien heb jij de tijd van je leven en je bent er nog maar pas, ben benieuwd naar je avonturen. xxjacky -
24 September 2009 - 14:37
Theo:
Hoi Erica zo te lezen heb je het goed naar je zin.Hier in Millingen is ook alles ok . elke keer als je een verslag heb gemaakt brengen we het naar je moeder en die neemt het weer mee naar het gasthuis zodat iedereen het lezen kan . wens je nog heel veel plezier en zal wel weer eens wat schrijven.
groetjes Theo -
24 September 2009 - 18:22
Thea:
Hoi Erica
Gek idee dat jij nu zeer waarschijnlijk ligt te slapen, terwijl voor ons de avond net begint. Ik ben benieuwd of je nog foto's gaat plaatsen. Lijkt me erg leuk. Ik zal je op de voet blijven volgen en af en toe reageren. Het is ook leuk om de reacties van anderen te lezen. Leer ik je vrienden en familie zo ook een beetje kennen. Dit geeft wel een aparte band. Willy H. komt bij ons af en toe lezen hoe het met je is en me een beetje geluk typt ze ook nog wat! Ha Ha!
Liefs Thea -
26 September 2009 - 12:23
Willy Hell:
hoi erica hoe is het down under . ik heb bij je moeder de mail gelezen en weet dus dat je in cairns bent nu ,gister op de t.v een mooie natuurfilm van australie gezien wat zul je genieten van al dat moois ik vond de gum trees zo prachtig wat een avontuur he deze reis hier is alles oke ik type dit nu bij thea tot de voigeende keer liefs willy. -
30 Januari 2010 - 18:46
Dominique :
De volgende keer lees ik hier weer verder, want het kan me niet meer concentreren! Groetjes Dominique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
