Cootharaba
Door: Erica Menting
Blijf op de hoogte en volg Erica
03 November 2009 | Australië, Cootharaba
Hallo allemaal,
Op dit moment zit ik in een groot mooi huis tussen twee dorpen in en met een buurhuis dat onzichtbaar is omdat er een bos tussen staat.
Nadat ik 1 week in Boreen Point ben geweest, heeft Kate me “doorgegeven” aan Maree, die 10 kilometer verderop woont.
Het leven in Boreen Point was echt dorps, met mensen die telkens even binnen lopen. Roeland zei op een avond: Er is waarschijnlijk iemand binnen geweest want er staat een potje Relish in de koelkast. Dus hier wordt niet ingebroken en iets weggehaald, maar er wordt iets gebracht.
Het zeilen was leuk, maar ik ben enigszins onhandig: op de boot springen nadat ik geduwd had, was lastig. Vooral als je net in een dieper stuk komt. Dus nat tot het middel.
Het meer is zo ondiep dat je overal de bodem ziet en naar de overkant zou kunnen lopen. Bij de zeiltocht naar Harries point zijn we zelfs op een zandbank vastgelopen. We moesten dus het water in om de boot vlot te duwen.
De weerspiegelingen in het water van de bomen en de grassen was een geweldig gezicht.
Voor Roeland heb ik in de tuin gewerkt en binnen wat schoonmaakklusjes gedaan. Het is alsof de duvel ermee speelt: ramen zemen is niet iets wat ik goed kan, maar op alle drie helpx-adressen heb ik het gedaan. Maar nog steeds strepen!
Door mijn tijd bij Roeland, de gesprekken die we hadden, het dagritme en de rust die er heerstte, ben ik helemaal tot rust gekomen en heb ik veel nagedacht over van alles.
Het adres waar ik nu ben is ver weg van alles, dus ook hier heerst rust. Het houdt wel in dat ik weinig nieuws te melden heb. Erg aardige, vriendelijke mensen en het is fijn om hier te zijn.
Dat was het, een kort verslag deze keer. Groetjes van Erica
Op dit moment zit ik in een groot mooi huis tussen twee dorpen in en met een buurhuis dat onzichtbaar is omdat er een bos tussen staat.
Nadat ik 1 week in Boreen Point ben geweest, heeft Kate me “doorgegeven” aan Maree, die 10 kilometer verderop woont.
Het leven in Boreen Point was echt dorps, met mensen die telkens even binnen lopen. Roeland zei op een avond: Er is waarschijnlijk iemand binnen geweest want er staat een potje Relish in de koelkast. Dus hier wordt niet ingebroken en iets weggehaald, maar er wordt iets gebracht.
Het zeilen was leuk, maar ik ben enigszins onhandig: op de boot springen nadat ik geduwd had, was lastig. Vooral als je net in een dieper stuk komt. Dus nat tot het middel.
Het meer is zo ondiep dat je overal de bodem ziet en naar de overkant zou kunnen lopen. Bij de zeiltocht naar Harries point zijn we zelfs op een zandbank vastgelopen. We moesten dus het water in om de boot vlot te duwen.
De weerspiegelingen in het water van de bomen en de grassen was een geweldig gezicht.
Voor Roeland heb ik in de tuin gewerkt en binnen wat schoonmaakklusjes gedaan. Het is alsof de duvel ermee speelt: ramen zemen is niet iets wat ik goed kan, maar op alle drie helpx-adressen heb ik het gedaan. Maar nog steeds strepen!
Door mijn tijd bij Roeland, de gesprekken die we hadden, het dagritme en de rust die er heerstte, ben ik helemaal tot rust gekomen en heb ik veel nagedacht over van alles.
Het adres waar ik nu ben is ver weg van alles, dus ook hier heerst rust. Het houdt wel in dat ik weinig nieuws te melden heb. Erg aardige, vriendelijke mensen en het is fijn om hier te zijn.
Dat was het, een kort verslag deze keer. Groetjes van Erica
-
03 November 2009 - 08:05
Geert:
Hallo daar,
ik stuur natuurlijk braaf alle verslagen door naar Truitje, die álles leest. Ik beperk me vaak tot de inleidingen en dan kijk ik af-en-toe of ik iets over je 'gevoelens' kan ontdekken. wat ontdek je nieuw bij jezelf? Welke emoties zijn anders? Hoe is je houding / angst tegenover mensen veranderd? Maar misschien is mijn vraag impertinent? Veel loslaten gewenst vanuit een zonnig en koel Millingen aan de Rijn -
03 November 2009 - 17:13
Marian:
Dag lieve zus,
Net je verslag gelezen en ook de reactie van Geert. Ik mis het ook, dat je niet schrijft over hoe je het ervaart om alleen rond te reizen en wat het je doet. Ik kon me soms echt moederziel alleen voelen of gewoon weg ..... onderweg omdat ik iets niet durfde. Zelf ben ik op het moment erg druk met het organiseren van mijn "Beelden in steen" expositie,in november
ik doe mee met www.atelierrouteutrecht.nl, wat ik reuze spannend vind maar ook van geniet.
veel liefs, marian
-
04 November 2009 - 09:36
Wil :
is't..aangekomen? of ik heb iets niet goed gedaan !?? -
05 November 2009 - 12:53
Ineke Postulart:
Hey Erica, eindelijk heb ik je site gevonden en je reisverslagen gelezen. Het lukte mij niet, maar ik kwam gisteren thuis van mijn werk en toen zei Theo dat hij jouw site gevonden had. Ik ben blij dat je het goed maakt en wat leuk om met je mee te reizen via jouw verhalen. Hier is het echt herfstweer en ik ben nu vrij omdat het de Drutense Leste Mert is. Ken je deze Jaarmarkt misschien van horen zeggen? Iedereen eet die dag erwtensoep en het is een grote braderie en aanvoer en verkoop van runderen en schapen. Van heinde en verre komen de mensen naar Druten, maar dit jaar werkt het weer niet mee, dat is jammer.
Ik hoop dat je op reis veel lieve mensen tegenkomt en geniet!!
Tot schrijfs.
Liefs, Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
