Kamo, Kerikeri, Kaitaia, Hamilton, Opotiki
Door: Erica Menting
Blijf op de hoogte en volg Erica
23 December 2009 | Nieuw Zeeland, Hamilton
Hallo allemaal,
het is al bijna 20 dagen geleden dat ik de laatste keer geschreven heb, maar nu heb ik weer een mogelijkheid om in alle rust te werken. Het probleem nu is, dat ik niet weet wanneer mijn muntjes op zijn, maar daar vinden we wel wat op. (2 minuten voordat het half uur verstreken is gaat er een toeter en weet je: het is bijna tijd, dus afsluiten of opnieuw 2 dollar erin gooien)
Op 4 december was ik nog in Auckland bij Geraldine (de operazangeres die jarenlang in Duitsland gewoond heeft). De regen viel met bakken uit de hemel. 's Middags ben ik met de ferry naar de stad gegaan (Geraldine woont in een voorstad van Auckland, 1 uur met de bus of een half uur met de ferry) Toen ik uit haar auto stapte om naar de ferry te gaan stortregende het nog steeds en in dat kleine stukje was ik al doorweekt. Toen de ferry aankwam in Auckland was het weer niet beter geworden en de afspraak met Carole die me zou ophalen was: wachten bij de taxistandplaats. Dus aan de kade gevraagd waar de taxistandplaats was en vol goede moed daarheen gegaan, natter kon niet meer dacht ik toen nog.
Het was een rare plek: voor een hotel zonder mogelijkheid droog te staan, dus het kon nog natter.
Toen Carole na 15 minuten nog niet verschenen was, geprobeerd haar te bereiken, maar ja, zonder mobiel nummer is dat lastig als iemand onderweg is. Later bleek dat zij op een andere taxistandplaats (met overdekte wachtruimte) naar me gezocht had en ook behoorlijk nat geworden was. Uiteindelijk maar een taxi genomen (dat vervoermiddel had ik nog niet gebruikt tijdens mijn reis).
Carole (5W) bleek in een mooi huis te wonen, met beneden een compleet appartement voor mij: met een kacheltje! Dus 's avonds lekker warm en droog gezeten.
Carole is een leuke, makkelijke, spontane vrouw. Het was erg gezellig. Ze heeft me nog wat van Auckland laten zien. En: als het niet regent is Auckland erg mooi. Op verschillende plekken heb je een geweldig uitzicht over de stad. Bijvoorbeeld als ik tegenover haar huis een trap en daarna een heuvel opklom, had ik rondom een compleet geweldig overzicht van de stad.
In de stad zijn verschillende (vulkaan) heuvels, die groene plekken in de stad vormen. Er is een heuvel die One Tree Hill heet. Dat is een bijzondere heuvel voor de Maories, er staat een boom. Er is helaas iemand geweest die, die boom heeft omgehakken. De naam is nu gewijzigd: None Tree Hill (heuvel zonder boom) Er moet nu heel veel moeite gedaan worden om weer een boom te planten. Er zijn veel regels en rituelen waarmee rekening gehouden moet worden.
Op zondag heb ik een hele dag meditatie gedaan. Het was bedoeld om de basisprincipes van meditatie uit te leggen en uit te voeren, dus voor veel deelnemers was meditatie iets nieuws. Het was een organisatie die geen geld vraagt voor de lessen, maar het doet om de vrede in de wereld te bevorderen. Het was een fijne, rustgevende dag.
Dick had me het adres gegeven van een oud collega van hem die naar Nieuw Zeeland verhuisd was. Ik heb lang geaarzeld (ik had Jan Westra met zijn vrouw Johanna een keer gezien bij een etentje) maar uiteindelijk heb ik toch gebeld, en ik was welkom! Het gezin woont in Kamo bij Whangarei (uitspraak fongerai).
Vanuit Auckland met een bus (Nakedbus) naar Kamo. Carole vond het maar niets: met de naakte bus. Maar het is een normale busmaatschappij waar de mensen kleren dragen, maar zonder kantoor en alleen via internet te boeken, dus zo goedkoop mogelijk.
Jan haalde me van de bus, en we moesten allebei toegeven dat we elkaar niet herkenden. Later toen ik zijn vrouw Johanna ontmoette, gebeurde hetzelfde.
Ze wonen in een geweldig huis met een grote tuin en erg rustig. Ze hebben drie jongens en de volgende dag ben ik met Johanna meegegaan toen de kinderen naar school gebracht werden. Ik mocht in de klassen kijken en hoorde wat over de manier van lesgeven in Nieuw Zeeland.
De klas zag er erg rommellig uit, maar de kinderen waren erg rustig en gedisciplineerd. Veel kinderen lopen de hele dag op blote voeten. De schooldag begint altijd met een half uur gym buiten. Er worden veel dingen buiten gedaan en veel van het onderwijs gaat in de vorm van projekten waarbij de kinderen of ergens heen gaan of er komen mensen op school dingen vertellen en laten zien.
De dag dat ik er was gingen de kinderen naar het zwembad voor een dag met waterspelletjes. Johanna bracht een aantal kinderen weg en ik mocht mee, zodat ik in Whangarei kon rondkijken.
Leuk stadje met een haven en het was gelukkig weer lekker weer (na de eerste 3 dagen is het steeds mooi en lekker warm geweest, heel anders dan in Europa heb ik begrepen).
Na het eten bracht Jan me naar de bus om verder te reizen naar een Helpx-adres, maar de bus kwam niet. Het bleek dat je niet zomaar bij de bushalte kunt gaan staan, nee: je moet van te voren boeken, anders komt er geen bus. Gelukkig kon ik nog een nachtje in Kamo blijven slapen en via internet een buskaartje bestellen voor de volgende dag.
Het gezin Westra is erg gelovig en er wordt voor en na het eten gebeden. Ik ga al lang niet meer naar de kerk (alleen bij huwelijken en begrafenissen) maar het ontroerende me, toen er voor mij werd gebeden.
's Middags (10 december) werd ik weer naar de bus gebracht en nu kwam er wel eentje.
Het Helpx-adres was in Kerikeri, een yogacentrum. Het ligt ongeveer 10 kilometer buiten het dorp. Het is een groot huis met hoge open ruimtes, mooi maar erg gehorig. Er lopen lama's in de wei, er zijn kippen, 2 poezen en een (buiten)hond. Er is een grote heuvelachtige tuin met een gedeelte groentes, veel planten, veel gras en een riviertjes met een diep zwemgat, kortom erg idillisch.
De yogaruimte staat een stuk weg van het huis op een heuvel. Het is een voormalige kapel die omgetoverd is tot een geweldige oefenruimte met touwen aan de muur (ik heb er ondersteboven ingehangen!) en alle materialen die je nodig hebt om oefeningen te doen.
Iyengar-yoga is een vorm van yoga die erop gericht is de gezondheid te bevorderen en eventuele klachten te genezen en/of te voorkomen. Het werkt met veel rekken en strekken, zodat de organen voldoende ruimte krijgen om gezond te funktioneren. Er zijn verschillende (eenvoudige) oefeningen met verbluffend resultaat. Ik heb bijvoorbeeld een oefening gekregen voor mijn pijnlijke duim en het werkt!
Ik heb al op internet gezocht naar deze vorm van yoga in de buurt van Havixbeck en in Greven is iemand die Iyengar-yogaleraar is.
Elke dag, behalve het weekend, heb ik 2 uur yoga gedaan en als tegenprestatie 1 uur extra in huis gewerkt. Jawel hoor: ook weer (heel veel) ramen gezeemd, maar vooral ontzettend smerige kozijnen schoongemaakt en spinnenwebben van het hele hoge plafond verwijderd.
De yoga was erg fijn, maar: er waren ook drie lastige kinderen die erg vervelend met elkaar omgingen.
Vooral de oudste jongen (11) was boos op de hele wereld en schold zijn moeder regelmatig uit voor de meeste gemene dingen. Heel moeilijk om mee om te gaan. Toen ook ik de schuld kreeg alles wat er mis was in zijn leven, dacht ik even: dit wil ik niet, ik ga hier weg.
Na een paar dagen bleek dat als de oudste er niet was, de twee andere zowaar gewone kinderen waren, ze imiteerden alleen heel erg het gedrag van de oudste.
Nadat ik een keer vreselijk uit mijn slof geschoten ben, (ze waren helemaal beduusd) werden ze wat rustiger. In het huis was geen tv maar wel een dvd speler waarvoor elke week nieuwe films gehuurd werden. De kinderen speelden bijna niet buiten maar keken film of zaten achter de computer, als ze de kans kregen.
Dit adres heeft me geleerd dat er een vorm van yoga is die goed voor me is en daarnaast dat het echt nodig is me te beschermen tegen negatieve gevoelens van anderen.
Behalve bij een tandarts in Australië ben ik nu ook bij een tandtechnisch laboratorium in Nieuw Zeeland geweest. Weer een gaatje in mijn bovenprothese! Het werd gelukkig direkt gemaakt, maar toen ik wilde betalen ($ 60) werkten mijn beide kaarten niet. Ik heb het contante geld geteld en dat was bijna genoeg, maar de tandarts zei: hou de muntjes maar, anders heb je helemaal niets meer. Dus ik kreeg $5 korting! (Later bij de bank kon ik gewoon pinnen, dus het apparaat nam geen buitenlandse kaarten).
Op woensdagavond heb ik meegedaan met een meditatie in het yogacentrum. Een Deekshameditatie.
En op de dag voor mijn vertrek heb ik in de wei, waar de lama's lopen mandarijnen geplukt om mee te nemen op mijn verdere reis. Ik heb er 24 meegenomen, anders werd het echt teveel om te sjouwen.
Zaterdag naar Kaitaia gereisd, en nu dinsdagavond 22 december, ben ik in Hamilton op weg naar Opotiki, waar ik Kerst ga doorbrengen met een mij onbekende familie. Het is een vriendin van een 5W dame (Dawn) uit Australië, ik ben benieuwd. Maar daarover ga ik volgende keer schrijven. Nu moet ik afsluiten, gaan vertalen in het Duits en dan met de bus mee. Fijne feestdagen voor iedereen en blijf svp schrijven!! Erica
het is al bijna 20 dagen geleden dat ik de laatste keer geschreven heb, maar nu heb ik weer een mogelijkheid om in alle rust te werken. Het probleem nu is, dat ik niet weet wanneer mijn muntjes op zijn, maar daar vinden we wel wat op. (2 minuten voordat het half uur verstreken is gaat er een toeter en weet je: het is bijna tijd, dus afsluiten of opnieuw 2 dollar erin gooien)
Op 4 december was ik nog in Auckland bij Geraldine (de operazangeres die jarenlang in Duitsland gewoond heeft). De regen viel met bakken uit de hemel. 's Middags ben ik met de ferry naar de stad gegaan (Geraldine woont in een voorstad van Auckland, 1 uur met de bus of een half uur met de ferry) Toen ik uit haar auto stapte om naar de ferry te gaan stortregende het nog steeds en in dat kleine stukje was ik al doorweekt. Toen de ferry aankwam in Auckland was het weer niet beter geworden en de afspraak met Carole die me zou ophalen was: wachten bij de taxistandplaats. Dus aan de kade gevraagd waar de taxistandplaats was en vol goede moed daarheen gegaan, natter kon niet meer dacht ik toen nog.
Het was een rare plek: voor een hotel zonder mogelijkheid droog te staan, dus het kon nog natter.
Toen Carole na 15 minuten nog niet verschenen was, geprobeerd haar te bereiken, maar ja, zonder mobiel nummer is dat lastig als iemand onderweg is. Later bleek dat zij op een andere taxistandplaats (met overdekte wachtruimte) naar me gezocht had en ook behoorlijk nat geworden was. Uiteindelijk maar een taxi genomen (dat vervoermiddel had ik nog niet gebruikt tijdens mijn reis).
Carole (5W) bleek in een mooi huis te wonen, met beneden een compleet appartement voor mij: met een kacheltje! Dus 's avonds lekker warm en droog gezeten.
Carole is een leuke, makkelijke, spontane vrouw. Het was erg gezellig. Ze heeft me nog wat van Auckland laten zien. En: als het niet regent is Auckland erg mooi. Op verschillende plekken heb je een geweldig uitzicht over de stad. Bijvoorbeeld als ik tegenover haar huis een trap en daarna een heuvel opklom, had ik rondom een compleet geweldig overzicht van de stad.
In de stad zijn verschillende (vulkaan) heuvels, die groene plekken in de stad vormen. Er is een heuvel die One Tree Hill heet. Dat is een bijzondere heuvel voor de Maories, er staat een boom. Er is helaas iemand geweest die, die boom heeft omgehakken. De naam is nu gewijzigd: None Tree Hill (heuvel zonder boom) Er moet nu heel veel moeite gedaan worden om weer een boom te planten. Er zijn veel regels en rituelen waarmee rekening gehouden moet worden.
Op zondag heb ik een hele dag meditatie gedaan. Het was bedoeld om de basisprincipes van meditatie uit te leggen en uit te voeren, dus voor veel deelnemers was meditatie iets nieuws. Het was een organisatie die geen geld vraagt voor de lessen, maar het doet om de vrede in de wereld te bevorderen. Het was een fijne, rustgevende dag.
Dick had me het adres gegeven van een oud collega van hem die naar Nieuw Zeeland verhuisd was. Ik heb lang geaarzeld (ik had Jan Westra met zijn vrouw Johanna een keer gezien bij een etentje) maar uiteindelijk heb ik toch gebeld, en ik was welkom! Het gezin woont in Kamo bij Whangarei (uitspraak fongerai).
Vanuit Auckland met een bus (Nakedbus) naar Kamo. Carole vond het maar niets: met de naakte bus. Maar het is een normale busmaatschappij waar de mensen kleren dragen, maar zonder kantoor en alleen via internet te boeken, dus zo goedkoop mogelijk.
Jan haalde me van de bus, en we moesten allebei toegeven dat we elkaar niet herkenden. Later toen ik zijn vrouw Johanna ontmoette, gebeurde hetzelfde.
Ze wonen in een geweldig huis met een grote tuin en erg rustig. Ze hebben drie jongens en de volgende dag ben ik met Johanna meegegaan toen de kinderen naar school gebracht werden. Ik mocht in de klassen kijken en hoorde wat over de manier van lesgeven in Nieuw Zeeland.
De klas zag er erg rommellig uit, maar de kinderen waren erg rustig en gedisciplineerd. Veel kinderen lopen de hele dag op blote voeten. De schooldag begint altijd met een half uur gym buiten. Er worden veel dingen buiten gedaan en veel van het onderwijs gaat in de vorm van projekten waarbij de kinderen of ergens heen gaan of er komen mensen op school dingen vertellen en laten zien.
De dag dat ik er was gingen de kinderen naar het zwembad voor een dag met waterspelletjes. Johanna bracht een aantal kinderen weg en ik mocht mee, zodat ik in Whangarei kon rondkijken.
Leuk stadje met een haven en het was gelukkig weer lekker weer (na de eerste 3 dagen is het steeds mooi en lekker warm geweest, heel anders dan in Europa heb ik begrepen).
Na het eten bracht Jan me naar de bus om verder te reizen naar een Helpx-adres, maar de bus kwam niet. Het bleek dat je niet zomaar bij de bushalte kunt gaan staan, nee: je moet van te voren boeken, anders komt er geen bus. Gelukkig kon ik nog een nachtje in Kamo blijven slapen en via internet een buskaartje bestellen voor de volgende dag.
Het gezin Westra is erg gelovig en er wordt voor en na het eten gebeden. Ik ga al lang niet meer naar de kerk (alleen bij huwelijken en begrafenissen) maar het ontroerende me, toen er voor mij werd gebeden.
's Middags (10 december) werd ik weer naar de bus gebracht en nu kwam er wel eentje.
Het Helpx-adres was in Kerikeri, een yogacentrum. Het ligt ongeveer 10 kilometer buiten het dorp. Het is een groot huis met hoge open ruimtes, mooi maar erg gehorig. Er lopen lama's in de wei, er zijn kippen, 2 poezen en een (buiten)hond. Er is een grote heuvelachtige tuin met een gedeelte groentes, veel planten, veel gras en een riviertjes met een diep zwemgat, kortom erg idillisch.
De yogaruimte staat een stuk weg van het huis op een heuvel. Het is een voormalige kapel die omgetoverd is tot een geweldige oefenruimte met touwen aan de muur (ik heb er ondersteboven ingehangen!) en alle materialen die je nodig hebt om oefeningen te doen.
Iyengar-yoga is een vorm van yoga die erop gericht is de gezondheid te bevorderen en eventuele klachten te genezen en/of te voorkomen. Het werkt met veel rekken en strekken, zodat de organen voldoende ruimte krijgen om gezond te funktioneren. Er zijn verschillende (eenvoudige) oefeningen met verbluffend resultaat. Ik heb bijvoorbeeld een oefening gekregen voor mijn pijnlijke duim en het werkt!
Ik heb al op internet gezocht naar deze vorm van yoga in de buurt van Havixbeck en in Greven is iemand die Iyengar-yogaleraar is.
Elke dag, behalve het weekend, heb ik 2 uur yoga gedaan en als tegenprestatie 1 uur extra in huis gewerkt. Jawel hoor: ook weer (heel veel) ramen gezeemd, maar vooral ontzettend smerige kozijnen schoongemaakt en spinnenwebben van het hele hoge plafond verwijderd.
De yoga was erg fijn, maar: er waren ook drie lastige kinderen die erg vervelend met elkaar omgingen.
Vooral de oudste jongen (11) was boos op de hele wereld en schold zijn moeder regelmatig uit voor de meeste gemene dingen. Heel moeilijk om mee om te gaan. Toen ook ik de schuld kreeg alles wat er mis was in zijn leven, dacht ik even: dit wil ik niet, ik ga hier weg.
Na een paar dagen bleek dat als de oudste er niet was, de twee andere zowaar gewone kinderen waren, ze imiteerden alleen heel erg het gedrag van de oudste.
Nadat ik een keer vreselijk uit mijn slof geschoten ben, (ze waren helemaal beduusd) werden ze wat rustiger. In het huis was geen tv maar wel een dvd speler waarvoor elke week nieuwe films gehuurd werden. De kinderen speelden bijna niet buiten maar keken film of zaten achter de computer, als ze de kans kregen.
Dit adres heeft me geleerd dat er een vorm van yoga is die goed voor me is en daarnaast dat het echt nodig is me te beschermen tegen negatieve gevoelens van anderen.
Behalve bij een tandarts in Australië ben ik nu ook bij een tandtechnisch laboratorium in Nieuw Zeeland geweest. Weer een gaatje in mijn bovenprothese! Het werd gelukkig direkt gemaakt, maar toen ik wilde betalen ($ 60) werkten mijn beide kaarten niet. Ik heb het contante geld geteld en dat was bijna genoeg, maar de tandarts zei: hou de muntjes maar, anders heb je helemaal niets meer. Dus ik kreeg $5 korting! (Later bij de bank kon ik gewoon pinnen, dus het apparaat nam geen buitenlandse kaarten).
Op woensdagavond heb ik meegedaan met een meditatie in het yogacentrum. Een Deekshameditatie.
En op de dag voor mijn vertrek heb ik in de wei, waar de lama's lopen mandarijnen geplukt om mee te nemen op mijn verdere reis. Ik heb er 24 meegenomen, anders werd het echt teveel om te sjouwen.
Zaterdag naar Kaitaia gereisd, en nu dinsdagavond 22 december, ben ik in Hamilton op weg naar Opotiki, waar ik Kerst ga doorbrengen met een mij onbekende familie. Het is een vriendin van een 5W dame (Dawn) uit Australië, ik ben benieuwd. Maar daarover ga ik volgende keer schrijven. Nu moet ik afsluiten, gaan vertalen in het Duits en dan met de bus mee. Fijne feestdagen voor iedereen en blijf svp schrijven!! Erica
-
22 December 2009 - 20:57
Jacky:
Hoi Kaatje. Hele fijne kerstdagen en een goed 2010 daar ginder. -
23 December 2009 - 20:09
Ria Arens:
Erica,
Een fijne kerst en een prettig nieuwjaarsfeestje voor een goed begin van 2010. -
24 December 2009 - 07:19
Ma En Pa Kronemeijer:
de belevenissen van je hebben wij weer uitvoerig
gelezen en meebeleefd.
het blijft toch een hele onderneming, maar ja leuk om later weer terug te zien.
Lieve Erica wij wensen je nogmaalsfijne feestdagen in
Opotiki en een goede start van het nieuwe jaar
liefs van ma en pa. -
24 December 2009 - 12:43
Petra Maas:
lieve Erika,
Leuk om al je belevenissen te lezen.
Fijne feestdagen en alvast een mooi begin voor 2010.
bimmenkort mail ik uitgebreid.
Dikke kus, Petra -
24 December 2009 - 20:47
Marian Menting:
hoi zus,
vanuit Jordan wens ik je een leuke kerst bij vreemden en een knallend oudejaars avond en een wonderschoon en inspirerend 2010, en als je gundi ziet doe haar de hartelijke groeten liefs marian. -
25 December 2009 - 14:31
Tjeerd:
Fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar -
27 December 2009 - 12:07
Anneke:
Jij gaat als eerste over de drempel naar 2010! Ik wens je een heel mooie jaarwisseling en een prachtig nieuwjaar!
Ik ga 28 dec. vijf dagen naar Berlijn dus daar vier ik ook Oud & Nieuw, kijken of de oosterburen ook kunnen feesten.
Lieve groetjes, Anneke -
28 December 2009 - 00:01
Hans Beerens:
Je reacties zijn mooi en heel herkenbaar omdat ze bij je passen. Raar dat wij nu als antipoden met de voeten tegen elkaar staan. (ik heb even een denkbeeldig lijntje door moeder aarde getrokken). Geniet ervan en ... ik zou best een weekje met je mee willen lopen! Een goed 2010 (dat voor jou een halve dag langer duurt dan voor ons grrr) Liefs. -
28 December 2009 - 14:50
Thea:
hey Erica, veel te lang niets meer van me laten horen, maar ik blijf je volgen. Mooi verhaal weer.
Kerst hier is goed verlopen, met een tuin vol sneeuw! Inmiddels is alles weg en het is kaal. Ik verheug me op het groeien en bloeien, nog even en dan drinken we weer samen een kopje thee op ons terras. Fijne jaarwisseling! -
28 December 2009 - 17:15
Ivon:
Wij wensen jou een hele gezellige jaarwisseling toe en een waanzinnig goed 2010
Have fun as always
Groetjes Pim, Ivon en kids -
30 December 2009 - 12:06
Carla Mes:
hoi erica.
Ik vind het nog steeds erg knap dat reizen van jou in je uppie. Maar dat heb jij altijd al geweldig gevonden. Ik ben benieuwd met wat voor familie jij de feestdagen gaat doorbrengen. Maar dat lezen we wel. Fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2010.Carla mes -
31 December 2009 - 10:55
Lies:
Hoi Erica
Bedankt voor je leuke kikkerkaart.Hier is het koud en het sneeuwt weer.De buren hebben er een poesje bij maar het poesje denkt echt dat hij hier woont.Wel gezellig maar niet de bedoeling.Lieve Erica ik wens jou op de laatste dag van het jaar een geweldig 2010
Millingse groetjes van Lies -
31 December 2009 - 11:53
Tessa:
Gelukkig nieuwjaar!! Hebben ze mooi vuurwerk in nieuw zeeland.
en bedankt voor de leuke mail terug!
liefs Tessa -
31 December 2009 - 22:36
Annelies:
hoi erica,
nog even en dan knalt
2010 erin. heel veel
goeds toegewenst.
knap hoor, in je eentje
zo'n reis ondernemen.
ben vandaag pas op je site,
maar ga alle reisversla-
gen nog zeker lezen
groetjes annelies -
03 Januari 2010 - 16:06
Astrid:
hallo erica, allereerst alle goeds en veel gezondheid in 2010! fijn dat het goed met je gaat leuk om te zien dat je al weer een stuk van nieuw zeeland gezien hebt en het leven van ale dag daar meemaakt!we lezen gezellig met jou mee veel plezier nog groetjes van fam. roeleveld -
08 Januari 2010 - 21:38
Ineke Postulart:
Hallo Erica,alsnog de beste wensen voor 2010. Ik kon een tijdje jouw site niet vinden, alleen de Duitse versie.Ook zijn we een week op wintersport geweest in Oostenrijk. Nu hebben we wintersport in eigen land. Morgen wordt er weer sneeuw verwacht. Leuk, die reisverhalen van jou, mooi om te lezen en geweldig dat je alles op je af laat komen en niet in paniek raakt en je niet druk maakt om dingen die je toch niet kunt veranderen.Ik wens je alle goeds toe bij het verdere verloop van je reis en hoop dat je nog veel moois mag meemaken. Succes en vooral veel plezier!
Groetjes en liefs van mij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
